امین‌الله حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
اصلاح فاصله
خط ۳۹:
اثر حسین [[مینیاتورهای ایرانی]] و [[سوئیت شهرزاد]] که بعد با هم موسیقی [[باله شهرزاد]] را تشکیل دادند، در سال [[۱۹۷۵ (میلادی)|۱۹۷۵]] تصنیف شد. برای اجرای همین باله بر صحنه [[تالار رودکی]] بود که حسین در پاییز [[۱۹۷۷ (میلادی)|۱۹۷۷]] برای اولین و آخرین بار به ایران سفر کرد.
 
چهار قطعه برای تار سلو با مایه ایرانی، از زیباترین کارهای حسین به شماربه‌شمار می‌آیند؛ راپسودیهای ایرانی نمره ۱ و ۲ که اولی در شور است و دومی در [[چهارگاه]] که با چهار مضرابی به راستی زیبا پایان می‌یابد؛ قطعه «[[تو را دوست دارم وطنم]]» و قطعه «[[عبادت زردشت]]». البته حسین تغییراتی در پرده‌های تار داده‌بود که سازش را منحصربه‌فرد ساخته‌بود و تا جایی که نگارنده اطلاع دارد بعد از او کسی آن را دنبال نکرد.
 
تصنیفات امین‌الله حسین برای دیگر سازها غیر از تار منحصر است به آثاری برای [[پیانو]] که ساز اصلی او محسوب می‌شد. قطعاتی کوتاه برای پیانو سلو براساس [[رباعیات خیام]] و سه کنسرتو برای پیانو و ارکستر آثار او در این زمینه هستند.
 
اکثر آثار حسین بر روی [[صفحه ]] های موسیقی از شرکتهای بزرگ صفحه پرکنی از قبیل [[فیلیپس]] ضبط شده و موجود است. برگزیده‌ای بازاری از این آثار بر روی دو کاست جمع‌آوری شده و در بازار تهران در دسترس علاقه‌مندان است.
 
وی در سال [[۱۹۸۳ (میلادی)|۱۹۸۳]] درگذشت.