مذحج: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰.۱) +املا+مرتب (۱۴.۹ core): + رده:قبیله‌های سوریه
خط ۱:
{{بهبود منبع|تاریخ=آوریل ۲۰۱۴}}
'''مَذْحج''' یکی از بزرگ‌ترین قبیله‌های [[عرب]] است که تا پیش از [[اسلام]] در [[یمن]] می‌زیستند. بسیاری از ایشان در زندگی [[محمد]] پیامبر اسلام به او گرویدند. در روزگار [[خلفای راشدین]] تیره‌های بزرگی از این قبیله به سوی مرزهای [[ایران]] کوچیدند و بخشی از سپاه مسلمانان را در جنگ با شاهنشاهی [[ساسانی]] شکل دادند. مذحجیان رفته رفته در [[عراق]] ساکن شدند و شهر نوبنیاد [[کوفه]] میهن ایشان شد. در روزگار [[خلافت]] [[علی بن ابی‌طالب]]، برجسته‌ترین یاران وی از مذحجیان بودند و تیره‌های بزرگ مذحج، چون [[بنی نخع]] و [[بنی مراد]] در شمار [[شیعیان]] آورده می‌شدند.{{مدرک}}
بعد واقعه کربلا و شهادت شیخ هانی و شهادت شیخ ابراهیم در شمال بغداد ربزرگان وقت قوم مذحج) بخشی از مذحجیان به منطقه اهواز آمدند. [[مشعشعیان]] با کمک مذحجیان ،مذحجیان، اولین حکومت شیعی جهان در را در [[حویزه]] تشکیل دادند. ایشان اکنون در همه شهرهای خوزستان علی‌الخصوص[[اهواز]] و شعیبیه، شوش،زشوش، ز و[[هویزه]] ساکن اند. {{مدرک}}
 
== پیشینه ==
مذحجیان، عرب جنوبی و باشنده عربستان خوشبخت یا [[یمن]] بودند و فرزندان مذحج اند که نسب شناسان عرب، نسب او را مذحج بن أُدد بن زید بن یشجب بن عریب بن زید بن کهلان بن سبأ بن یشجب بن [[یعرب پسر قحطان|یعرب]] بن [[قحطان]] آورده اندآورده‌اند. از این رو مذحجیان از [[قحطانیان]] اند و افزون بر آن از پشت [[سبأ بن یشجب]] و میراث‌دار تمدن [[سبا]].<ref name="ReferenceA">{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=مسعودی |نام=علی بن حسین |کتاب=مروج الذهب و معادن الجوهر | ناشر=علمی فرهنگی |سال=۱۳۸۲}}</ref>
[[علی بن حسین مسعودی|مسعودی]] آورده که از [[محمد]] پیامبر اسلام روایت کرده اندکرده‌اند که از او معنی سبأ را پرسیدند. گفت مردی بود که ده فرزند آورد و چهار نفر ایشان به سوی [[شام (سرزمین)|شام]] رفتند و شش نفر راه یمن گرفتند ... آن‌ها که راه یمن گرفتند [[حمیر]] و [[ازد]] و مذحج و [[کنانه]] و اشعریان و [[انمار]] بودند.<ref name="ReferenceA" />
 
قوم مذحج تا ظهور [[اسلام]] در یمن باشنده بودند. [[محمد بن سعد بن منیع|ابن سعد]] آورده که رسول خدا در سال دهم، [[سریه]]‌ای را به فرماندهی [[علی پسر ابی‌طالب]] به یمن فرستاد. علی در برخورد با مذحج آنان را به اسلام فراخواند. مذحجیان پس از درگیری‌ای گردن نهادند. نشانه‌هایی هست که آشنایی و گرایش بسیاری از مذحجیان به علی از همین سفرها بوده استبوده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=جعفریان |نام=رسول |کتاب=سیره یسیرهٔ رسول خدا | ناشر=دلیل ما |سال=۱۳۸۲}}</ref>
 
=== به سوی عراق کوچیدن ===
خط ۱۳:
=== روزگار عباسیان ===
== طایفه‌های مذحج ==
[[بنی مراد]]، [[بنی نخع]]، [[بنی جعفه]] ، سعد العشیره ( زبید)
 
== مذحجیان در خوزستان ==
بیش‌تر مذحجیان در [[خوزستان]] از [[بنی نخع]] و از فرزندان نیس پسر [[ابراهیم بن مالک اشتر|ابراهیم]] پسر [[مالک اشتر|مالک]] پسر حارث نخعی اند و از همین رو [[خاندان نیس]] خوانده می‌شوند.
مسکن این قبیله در همه شهرهای خوزستان از جمله هویزه بستان سوسنگرد اهواز سوش شوشتر شادگان و آبادان است. از دیگر عشایر مذحج حمود، هواشم، آلبو عطوی، بنی سکین، زبید، جبور، عیدان، بتران، قنواتی
در سایر شهرهای ایران هم مردم قبیله مذحج بصورت بومی صدها سال است که زندگی میکنندمی‌کنند. زبانشان در مناطق غیر خوزستان فارسی است. از جمله این شهرها اصفهان کرمان قم تهران بیرجند و حتی بندر عباس و زاهدان و مشهد را می توانمی‌توان نام برد.
 
== منابع ==