خیابان (منظر): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
افزودن {{منبع}} (توینکل)
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه، replaced: ها ← ‌ها (3)، های ← ‌های (2)، ه اند. ← ه‌اند.، کهن سال ← کهن‌سال با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۸:
در طراحی منظر باغ «آ لا فرانسیس باروک»، درختان همراه خیابان‌ها هم مرکز با چشم‌انداز هستند. خیابان‌های باغات «ورسایلس یا هِت لو» را ببینید. بقیه چشم‌اندازهای فرانسوی و هلندی در اواخر قرن ۱۷، درآن زمین کاملاً مسطح و منظم، به طور طبیعی به خیابان تبدیل شده‌اند؛ «مایندرت هوبما»، در خیابان «میدل هارنیس»، ۱۶۸۹. همچنین خیابانی را در منطقه روستایی نشان می‌دهد که به طور مرتب در فواصل منظم بوسیله ردیف درختان جوان که با دقت زیاد شاخ و برگ گرفته‌اند شکل گرفته؛ نقطه ناپیدای وسط آن ناشی از تمایل خیابان برای جلب توجه نظاره کننده به سمت آن، است.
 
خیابان ولیعصر (پهلوی) تهران_ایران جزو طولانی ترین خیابان هایخیابان‌های جهان است و در زمان رضا شاه پهلوی تمام خیابان با درازای 17.3 کیلومتری اش با 60 هزار اصله درخت چنار پوشیده شد و جزو زیبا ترین خیابان هاخیابان‌ها محسوب میشد ؛ گرچه بسیاری از درختان خیابان ولیعصر را تا کنون خشک کردند ، اما مناطقی از ان هنوز باقیست که چنار های کهنچنار‌های سالکهن‌سال و سر به فلک کشیده زیبایی خیره کننده ای را خلق کرده اندکرده‌اند.
 
== نام خیابان‌ها ==
خط ۱۴:
[[پرونده:Avenue Steinfurter Bagno.jpg|بندانگشتی|250px|Old Avenue [[Steinfurter Bagno]] leading to the local castle in the background, used as twofold bicycle path]]
خیابان‌های قدیمی «استاین فورتر باگو» به یک قلعه محلی می‌رسد که به عنوان یک مسیر دوچرخه رو استفاده می‌شود.
«اَوِنی-یو» به عنوان اسم خیابان در فرانسه، اسپانیایی (اَوِنیدا) و دیگر زبان‌ها به معنی یک خیابان مستقیم در یک شهر است، اغلب به عنوان قسمتی از یک نقشه بزرگ شهری مثل مدلسازی مجدد پاریس توسط «بارون هوس من»، یا «لنفات پلن» برای واشینگتن؛ «اَوِنی یو» ها‌ها به طور خاص راه‌های اصلی هستند. این الگو در [[ایالات متحده]] بسیار راجاست، در واقع همه آمریکا، اما در بریتانیا این امر راج نیست و این اسم به صورت تصادفی تری استفاده می‌شود، بیشتر برای خیابان‌های [[حومه شهر]] که در قرن ۲۰ ساخته شدند، خیابان «وسترن لاندن» یک شاه راه ترافیکی اصلی در شهر است اگرچه که زیاد هم مسیر مستقیمی ندارد.
 
در شهرهایی که یک سیستم نام گذاری شبکه‌ای دارند، مثل «بارو» در منهتن در نیویورک، ممکن است یک سنت برای نام گذاری خیابان‌های موازی با بزرگ راه‌ها در یک مسیر وجود داشته باشد– به ندرت شمال جنوب در مورد منهتن- در حالی که خیابان‌ها با زاویه ۹۰ درجه به بزرگ راه‌ها می‌رسند.
 
به ندرت شرق غرب در منهتن. در واشینگتن بزرگ راه‌ها از مرکز به صورت مورب در مسیر شبکه خیابان‌ها پراکنده می‌شوند، که از یک [[اسم خاص]] فرانسوی استفاده می‌کنند (در فرانسوی بولوار اغلب مسیر اصلی در امتداد [[مرکز شهر]] است). در فونیکس آریزونا، «اَوِنی یو» ها‌ها در گفتگو می‌توانند معنی «طرفِ غرب شهر» را بدهند، به علت تعداد زیادجاده‌های شمال-جنوب به نام «اَوِنی یو» در قسمت‌های غربی شهر، جدا از «خیابانهای» شرقی بوسیله یک «اونیوی مرکزی». به طور مشابه «اَوِنی یو» در سانفرانسیسکو کالیفرنیا به منطقه «ریچموند» و «سانست» اشاره دارد، دو همسایهٔ ساحل [[اقیانوس آرام]]، به ترتیب واقع در شمال و جنوب [[گلدن گیت پارک]].
 
در محیط‌های شهری یا حومه ایِ [[انگلیسی زبان]]، «اَوِنی یو» همراه با «بولوار»، «میدان»، «درایو»، «لین»، «پِلِیس»، «جاده»، «خیابان»، «تراس»، «راه»، و غیره، یک کلمه رایج برای اسامی خیابان هاست، که هر کدام ممکن است بار معنایی متفاوت در رابطه با اندازه، اهمیت، یا کارایی خیابان داشته باشد.