نام پرونده (رایانه): تفاوت میان نسخه‌ها

این نام پرونده یپروندهٔ کامپیوتری را با محدودیت‌هایی مختلفی که سیستم عامل اعمال می‌کند مانند طول یا محدودیت در انتخاب کاراکترها مطابق می‌کند.<ref>http://www.dictionary.com/browse/filename</ref>

ترکیب و قالب یک فایل معتبر مانند مولفه‌هایمؤلفه‌های لازم برای شناسایی فایل، در سیستم عامل‌های مختلف متفاوتند.

مباحث پیرامون نام پرونده به دلیل فقدان استانداردسازی این واژه پیچیده هستند. نام پرونده گاهی برای نام کامل مانند نام ویندوز مثل c:\directory\myfile.txt به کار می‌رود. گاهی برای اشاره به اجزا استفاده می‌شود؛ در این مثال myfile.txt. بعضا ارجاعیست که یک افزونه را مشخص می‌کند، بنابر اینبنابراین در این حالت نام پروندهmyfile خواهد بود. چنین ابهاماتی متداول است و این مقاله تلاش نمی‌کند هیچ یک از معانی را تعریف کند، و فعلا ممکن است هریک از آن‌ها را استفاده کنیم. بعضی سامانه‌ها ممکن است نام گذاری استاندارد خود را پذیرفته باشند مانند «نام مسیر»(path name)، ولی همین اسامی نیز در سراسر سیستم استاندارد نیستند.

بعضی فایل سیستم‌ها طول نام پرونده را محدود می‌کنند. در بعضی موارد این طول‌ها در نام کامل پرونده اعمال می‌شوند مانند ۴۴ کاراکتر در IBM S/370.<ref name="44_char">{{cite web|title=ddname support with FTP, z/OS V1R11.0 Communications Server IP User's Guide and Commands z/OS V1R10.0-V1R11.0 SC31-8780-09 |publisher=IBM.com |url=http://publib.boulder.ibm.com/infocenter/zos/v1r11/index.jsp?topic=/com.ibm.zos.r11.halu001/dd_name_support.htm}}</ref> در سایر موارد، ممکن است محدودیت‌های طول در بخش‌های خاصی از نام پرونده، از قبیل نام فایل در فهرست یا نام فهرست اعمال شوند. برای مثال: ۹ کاراکتر یا بایت (مانند [[جدول تخصیص فایل]] ۸ بیتی در Standalone Disk BASIC)، ۱۱ کاراکتر یا بایت (مانند [[جدول تخصیص فایل]]۱۲، [[جدول تخصیص فایل]]۱۶، [[جدول تخصیص فایل]]۳۲ در DOS)، ۱۴ کاراکتر یا بایت (مانند Unix اولیه)، ۲۱ کاراکتر یا بایت(Human68K)، ۳۱، ۳۰ کاراکتر یا بایت (مانند Apple DOS ورژن ۳٫۳ و۳٫۲)، ۱۵ کاراکتر یا بایت (مانند Apple ProDOS)، ۴۴کاراکتر یا بایت (مانند IBM S/370)، یا۲۵۵ کاراکتر یا بایت (مانند Berkeley Unix اولیه). محدودیت‌های طول عموماً نتیجهٔ تخصیص فضای معینی در فایل سیستم برای ذخیرهٔ مولفه‌هایمؤلفه‌های نام است، به همین دلیل محدودیت‌های بیشتر همانند اختصاص دادن فضای بیشتر نیازمند یک تغییر ناسازگارند.

بسیاری از فایل سیستم‌ها، مانند سیستم‌های [[جدول تخصیص فایل]]، [[ان تی اف اس]] و [[OpenVMS|vms]] به یک [[پسوند نام پرونده|افزونهٔ نام پرونده]] اجازه می‌دهند نام پرونده را به دو بخش تقسیم کند: یک ''نام اصلی'' یا ''ریشه'' و یک ''افزونه'' یا ''پسوند'' که بعضی از نرم افزارهای کاربردی برای تشخیص [[قالب پرونده]] از آن استفاده می‌کنند. افزونهٔ نام فایل از یک یا چند کاراکتر تشکیل می‌شود که پیروی آخرین بخش نام پرونده می‌آیند. پرونده‌های دارای خروجی چندگانه توسط نرم افزارهای کاربردی که از نام اصلی یکسان و افزونه‌های متفاوت استفاده می‌کنند ایجاد می‌شوند. برای مثال، ممکن است یک کامپایلراز افزونه‌های <code>FOR</code> برای پروندهٔ ورودی منبع (برای کد Fortran), <code>OBJ</code> برای خروجی شیء و <code>LST</code> برای فهرست نویسیفهرست‌نویسی استفاده کند. با اینکه تعدادی افزونهٔ متداول وجود دارد اما این افزونه‌ها قراردادی هستند و ممکن است یک نرم افزار کاربردی دیگر از <code>REL</code> و <code>RPT</code> استفاده کند. معمولاً پرونده‌ها درفایل سیستم‌هایی که افزونه‌ها را جدا نمی‌کنند، افزونهٔ طولانی تری دارند مانند <code>html</code>.