فایده‌گرایی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
A.A.Askari (بحث | مشارکت‌ها)
اشکالات نگارشی تا حد امکان رفع شد. مرجع کتاب «مقدمه‌ای بر اصول اخلاق و قانون گذاری» به متن اضافه شد.
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ←‏top: replaced: بنابر این ← بنابراین با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۵:
هدف قانونگذار باید این باشد که حداکثر خوشی افراد را تأمین کند؛ و سپس اضافه می‌کند که چون حکم مجازات توأم با درد است، لذا شر محسوب می‌شود و باید فقط موقعی اجرا گردد که از بروز شر بزرگتری جلوگیری کند.
جان استوارت میل در فلسفه لذت از جرمی بنتام پیروی می‌کند و می‌گوید:
در انتخاب خوشی‌ها باید خصوصیات آن‌ها را که شدت و ضعف، پایداری یا زودگذری، مسلم بودن یا محتمل بودن، نزدیکی یا دوری، خلوصی یا باروری یا بی ثمری باشد در نظر گرفت. پیدا است اگر باید بین دو خوشی یکی را انتخاب کنییم، آن یک که شدیدتر و پایدارتر، سالم‌تر و نزدیک‌تر، خالص تر و بارورتر است باید رجحان داشته باشد. اما در نظر جرمی بنتام خوشی‌ها از لحاظ نوع و کیفیت با هم اختلاف ندارند و اختلافشان صرفاً در کمیت است. بنابر اینبنابراین اگر سایر شرایط مساوی باشند، به قول او، چنان که در کتاب مقدمه‌ای بر اصول اخلاق و قانون گذاری می‌گوید، «تصنیف چاچاچا همان ارزشی را دارد که سمفونی نهم بتهوون».
 
فایده‌گرایان تنها معیار نهایی دربارهٔ صواب، خطا و الزام را سود می‌دانند و معتقدند غایت اخلاقی که باید در تمام اعمالمان به دنبال آن باشیم، بیش‌ترین غلبه ممکن خیر بر شر (یا کمترین غلبه ممکن شر بر خیر) در کل جهان است. آنها اشاره دارند به اینکه خوب و بد را می‌شود به روش کمی اندازه‌گیری کرد.{{مدرک}}