ندانم‌گرایی: تفاوت میان نسخه‌ها

ندانم‌گرایان [[حقیقت نهایی]] را نامعلوم می‌دانند و معتقد به جمله معروف [[دانم که ندانم]] [[سقراط]]، فیلسوف یونانی هستند. ندانم‌گرایان معتقدند که منظور سقراط این بوده که انسان هرگز نمی‌تواند چیزی راجع به جهان خارج را '''به یقین''' بداند، امّا از احوالات درونی خود به یقین می‌تواند معرفت (شناخت) یابد؛ پس می‌تواند بگوید که راجع به جهان خارج به یقین چیزی نمی‌داند و تناقضی پیش نمی‌آید. به‌طور کلی ندانم‌گرایان می‌گویند اوج دانایی، اظهار به ندانستن است زیرا از طرفی دلایل کافی برای اثبات وجود خداوند وجود ندارد و از طرفی دلایل کافی برای اثبات وجود نداشتن خدا نیز وجود ندارد. البته بسیاری از ندانم‌گرایان در مورد خداوند خارجی موضع ندانم‌گرایانه دارند ولی به وجود خداوند درون هر انسان اعتقاد دارند. بخدا قسم خدا وجود داره من توخواب چند بار بهشت وجهنمو دیدم بخدا من پیامبر اسلامو دیدم

: این‌که وجود یا عدم وجود خدا درحال‌حاضر ناشناخته است، اما لزوماً غیرقابل شناخت نیست؛ بنابراین، تا وقتی که شواهدی وجود ندارد، این باور را نگه خواهد داشت. یک ندانم‌گرای ضعیف می‌گوید: «نمی‌دانم خدایی وجود دارد یا نه، اما ممکن است روزی شواهدی برای وجودش یا عدم وجودش پیدا شود».