چکمه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''چکمه''' یا '''پوتین''' و یا فارسی آن'''موزه''' گونه‌ای پای‌افزار است که معمولاً هم پا و هم [[قوزک پا]] را می‌پوشاند. برخی چکمه‌ها تا زانو و گاه تا بالای ران را هم می‌پوشانند. در چند سال اخیر واژه [[زبان فرانسوی|فرانسوی]] '''بوت''' ([[فرانسوی]]: ''la botte'') نیز در میان مردم عامه در ایران رایج شده استشده‌است.

''چکمه'' در اصل [[وامواژه]] ای‌ [[زبان ترکی|ترکی]]‌ به معنای "چیزی‌ که کشیده می‌شود" است. گاهی در زبان عامیانه به چکمه، ''پوتین'' نیز گفته می شودمی‌شود.

== واژه شناسیواژه‌شناسی و تاریخچه ==

در فارسی واژه موزه که کنون نیز در شرق ایران و افغانستان و تاجیکستان و همچنین واژه پوستال مرکب از پوست و پسوند ال از فارسی به ترکی و عربی رفته و بین کردها و کرمانجها به کار میرود - و شعرای فارسی منجمله انوری و فردوسی و رودکی و مولوی و نظامی و دیگر شاعران به فراوانی از چگونگی و چیستی و کاربرد ان نام برده اندبرده‌اند که نشان میدهد که موزه ساق پا را میپوشنده زنانه و مردانه داشته و دولنگه چپ و راست داشته

موزه یا چکمه در اغاز شامل ساق هایساق‌های جداگانه، پاشنه و صندل و پاپوش بود . حدود 1000 سال قبل از میلاد در خراسان بزرگ در شمال شرقی ایران این اجزاء به طوربه‌طور دائم به صورت یک واحد درامدند که اغلب تا زانو را می پوشانده بنابر اثار شعرای و تاریخ نویسان ایران پوشیدن موزه برای استفاده جنگاوران و سواره نظام سپاهیان بوده و بر کنار ساق ان جایی برای بستن خنجر بوده و در شاهنامه فردوسی بسیار از ان یاد شده و همچنین برای رفتن در گل و لای وزمینهای پر خس و خار کاربرد داشته - شواهد نشان میدهد که یک نوع چکمه با چرم نرم توسط عشایری در شرق ایران پوشیده میشده همچنین وجود تکوک جام چکمه زمان اشکانی که در موزه اقارضا عباسی تهرن نگه داری میشود دلیل محکمی دیگر براین مدعاست مابین قرن ۱۲ تا ۱۵ از طریق مهاجمان مغول به چین و هند و روسیه برده شده. با توجه به مدارک فراوان که نشان میدهد در عصر صفوی انواع کفشهای چرمی از ایران به اروپا صادر میشده گویا اولین طرح بوت که در زمان جنگهای صد ساله برای اسب سواران سپاهی در بریطانیا طراحی شده در واقع همان موزه هاموزه‌ها و پوستال هایپوستال‌های ایرانیست یک لنگه سبز رنگ نمونه این چکمه هاچکمه‌ها متعلق به قرن هفدهم در موزه کفش ترونتو وجود دارد ازان پس چکمه هایچکمه‌های اروپایی تحت تاثیرتأثیر سبک هایسبک‌های نظامی قرار گرفتند ومانند موزه هایموزه‌های ایرانی دارای پاشنه و ساقهای نرم بودند که در اصل برای حفاظت از سربازان اسب سوار طراحی شده بودند. سربازان و سواران انگلیسی درجنگهای قیام استقلال امریکا چکمه هایچکمه‌های ساق بلند را در امریکا رواج و توسعه دادند و از انجا به غرب امریکا رفت و مورد استقبال گاوچرانان غرب امریکا قرار گرفت . کشفیات باستان شناسیباستان‌شناسی نشان میدهد که انسان نیاندرتال در اوخر دوره یخی قطعه پوستی را به دور ساق پای خود میپیچیدند —<ref> S. Wenzel: Neanderthal presence and behaviour in Central and Northwestern Europe during MIS 5e. In: Developments in Quaternary Sciences. Vol. 7, 2007, Elsevier, S. 173–193./ref> {{پانویس}}کفش در اکثر جوامع حتی در اروپا از اغاز پیدایش در هزاره هایهزاره‌های پیش تا اواخر قرون وسطی مخصوص طبقات بالا و ثروتمند معمولا به شکل صندل و یا نعلین بودند و برای پوشاندن ساق پا از پای افزارهایی چون جوراب یا ساقبند استفاده میکردند -

در پاییز و زمستان ۱۳۸۶ در [[ایران]] پوشیدن چکمه توسط جمهوری اسلامی بر روی [[شلوار]] برای [[زنان]] ممنوع اعلام گردید و از مصادیق بدحجابی به شمار می‌رفت. در [[رسانه‌های عمومی|رسانه های دولتی]] به طوربه‌طور گسترده تهدید به دستگیری شدند. طبق قوانین مصوب دولت شلوار می‌بایست روی چکمه را می‌پوشانید. البته پس از سرپیچی بانوان از این قانون رفته رفته دولت از موضع خود قبلی خود عقب نشینی کرد.<ref>[http://www.radiofarda.com/Article/2007/12/12/f4_Boot_confront_Iran_secure.html مقابله با پوشیدن چکمه]، رادیو فردا</ref>