مکدانل داگلاس اف/ای-۱۸ هورنت: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
ربات: جایگزینی USMC_FA-18_Hornet.JPEG با McDonnell_Douglas_FA-18C_Hornet_of_VMFA-212_in_flight_over_the_South_China_Sea_on_8_October_2003_(6638451).jpg |
جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباهیاب]]: پیچیدة⟸پیچیده، اسکادران⟸گردان هوایی|اسکادران |
||
خط ۳۷:
نورثروپ و مک دانلداگلاس تصمیم گرفتند بهطور مشترک، جنگندهٔ اف-۱۸ را برای [[ناوهای هواپیمابر]] ِ نیروی دریایی و جنگندهٔ ای-۱۸ را برای سپاه تفنگداران نیروی دریایی، تولید نمایند. اما این دو پروژه کمی بعد باهم ادغام شدند و نتیجه جنگندهٔ چندماموریتهٔ اف/ای-۱۸ از آب درآمد.
به منظور حفظ قابلیتهای چندماموریته، در قلب جنگندهٔ اف-۱۸ یک [[رادار]] پرقدرت چندحالتهٔ ساخت هیوز قرار داده شد که هم در مأموریتهای هوا به هوا و هم در مأموریتهای هوا به زمین، مؤثر و کارا بود. جنگندهٔ جدید، مجهز به سیستمهای
بدین ترتیب، جنگندهٔ اف-۱۸ با موفقیت وارد خدمت در ناوهای نیروی دریایی و نیروی هوایی تفنگداران دریایی ایالات متحده شد و به تدریج جایگزین جنگندههای [[آ-۷ کرسر]] و [[اف-۴ فانتوم ۲]] ِ نیروی دریایی و [[آ-۴ اسکایهاوک]]های قدیمی تفنگداران دریایی گردید.
خط ۹۳:
در مدت زمان جنگ خلیج فارس، اسکادرانهای نیروی دریایی ایالات متحده، سپاه تفنگداران و اف/ای-۱۸های کانادایی، هر ساعت عملیات رزمی داشتند و رکوردی را در زمینهٔ قابلیت اطمینان در طول نبرد با حمل و فروانداختن دهها تن بمب بر روی عراق، برجای گذاشتند. البته یک فروند اف/ای-۱۸ سی نیروی دریایی ایالات متحده در روز ۱۷ ژانویه ۱۹۹۱ در یک نبرد هوایی با یک فروند جنگنده رهگیر [[میگ-۲۵|میگ-۲۵ پیدی]] عراقی، سرنگون گشت.
نیروی دریایی ایالات متحده به تاریخ ۱۸ می۱۹۹۸ اعلام کرد که [[گردان هوایی|اسکادران]]های اف/ای-۱۸ خود را از ساحل شرقی به پایگاه نیروی دریایی در ساحل ویرجینیا (Oceana) و [[پایگاه نیروی هوایی، دریایی بیوفورت]] (شهری در ساحل کارولینای جنوبی) منتقل میکند. به همین دلیل ۹ اسکادران عملیاتی، شامل ۱۵۶ فروند هواپیما به Oceana انتقال یافتند و ۲ اسکادران دیگر شامل ۲۴ فروند هواپیما نیز به بیوفورت منتقل شدند. اولین اسکادران در پائیز ۱۹۹۸ منتقل شد و در کل انتقال ۱۱ اسکادران عملیاتی تا پایان اکتبر ۱۹۹۹ تکمیل گشت.
در تمام طول مدت خدمت این جنگندهها، هرساله سیستمهای تسلیحاتی، سنسورهای مربوطه و غیره ارتقاء مییابند. آخرین سری از جنگندههای اف/ای-۱۸ سی و دی که ارتقاء یافتند به سیستمهایی چون عملیات در شب، سیستم افزایش دقت در هدفگیری، تکنولوژی کاهش دیده شدن توسط رادار دشمن و غیره مجهز شدند. این در حالی است که هیچکدام از این سیستمها تا سال ۱۹۹۱ بر روی مدلهای ای و بی وجود نداشتند و سطح سیستمهای [[اویونیک]]، الکتریک و مقدورات پروازی برای ارتقاء محدودیت داشتند.
|