پارمنیدس: تفاوت میان نسخه‌ها

پارمنیدس اما وجود و هستی را مادی؛ و در مکان متناهی می‌دانست و آن را به شکل یک کره درنظر می‌گرفت.<ref name=r />به موجب تعالیم پارمنیدس موجود کلی است یگانه، نامتحرک، بدون انتهای زمانی، که کاین نشده استنشده‌است و فاسد نمی شود، مطلقا ساده است، از حیث زمانی و مکانی عین خود است یعنی همیشه به یک نوع باقی می ماند و قسمت پذیر نیست. در درون مرزهای خود بی حرکت است، در همه جای خود به نحو برابر از خود آکنده است و شکل کره دارد. بنابراین موجود کره ای است همگون که نمی جنبد و دگرگون نمی شود. به عنوان کره دارای بعد است ولی فاقد کیفیت.زنده نیست و روحی دارای خرد ندارد. نه خداست و نه دارای خصوصیات و صفات خدایی. با تفکر یگانه می شودمی‌شود ولی در این یگانگی مقدم بر تفکر است. چیزی که دارای بعد ولی فاقد اعراض است از طریق حواس دریافتنی نیست. از این رو کره وجود که در هرسو به یک اندازه گسترده شده و فاقد کیفیت است، از دید تفکر انسانی که وابسته ادراک حسی است و نمود کثرت و تغیر است، پنهان می ماند. جهان محسوس و هرچه چنین می نماید که در آن رخ می دهد،می‌دهد، واقعیتی خیالی است. واقعیت حقیقی، ایستاست، در هرسو به طوربه‌طور برابر گسترش یافته است،یافته‌است، فاقد کیفیت است و تنها به چشم تفکر خدایی دیده می شودمی‌شود.<ref>کارل بورمان. افلاطون. ترجمه محمد حسن لطفی. ناشر: طرح نو، 1393. صفحه 59 و 60.</ref>