امامت: تفاوت میان نسخه‌ها

{{اسلام}}

'''امامت''' یکی از اصول باور [[شیعیان]] است، که به جهت اهمیت آن [[شیعیان دوازده‌امامی]] یا اثنی عشری خود را «امامیّه» می‌خوانند.

امامت در لغت عرب به معنای پیشوا است و هیچ جامعه بشری نمی تواند بی پیشوا باشد.<ref>سید مرتضی عسکری، ولایت علی در قرآن کریم و سنت پیامبر، مرکز فرهنگی انتشاراتی منیر، چاپ هفتم</ref>

 

== امامت در قرآن ==

وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمَّا صَبَرُوا وَ كانُوا بِآياتِنا يُوقِنُونَ. و از ميان بنى اسرائيل پيشوايانى قرار داديم كه به فرمان ما (مردم را) هدايت كنند؛ چون آنان، هم صبر كردند و هم به آيات ما يقين داشتند.

این آیه اثبات می‌کند که تعيين امام از حقوق الهى است. <ref> محسن قرائتی، تفسیر نور، مركز فرهنگى درس‌هايى از قرآن، ۱۳۸۳ ش، چاپ يازدهم جلد ۷ُ صفحه ۳۱۸.</ref>

 

و اذ ابتلی ابراهیم ربه بکلمات فاتمهن قال انی جاعلک للناس اماما قال و من ذریتی قال لا ینال عهدی الظالمین".

(به خاطر بیاورید) هنگامی که خداوند، ابراهیم را با وسایل گوناگونی آزمود و او به خوبی از عهده آزمایش برآمد، خداوند به او فرمود: من تو را امام و رهبر مردم قرار دادم، ابراهیم عرض کرد: از دودمان من (نیز امامانی قرار بده) خداوند فرمود: پیمان من به ستمکاران نمی رسد (و تنها آن دسته از فرزندان تو که پاک و معصوم باشند شایسته این مقامند).

 

== امامت در احادیث ==

 

* در [[غدیر خم]] در هیجدهم ذی الحجه سال دهم هجرت و به هنگام بازگشت پیامبر از آخرین حج خود، و با نزول آیه ۶۷ سوره مائده به کاروانها دستور توقف داد و فرمود تا همان جا توقف کرده و پیش رفتگان را فراخوانند تا واپس ماندگان نیز از راه برسند.<ref>تاریخ ابن کثیر، ج ۵ ، ۲۱۳</ref> پس از ادای نماز، به خطبه برخاست و خدای را حمد و سپاس گفت و فرمود: نزدیک است که مرا بخوانند و من هم اجابت کنم و من و شما هر دو در پیشگاه خداوند مسئولیم. ... آیا می دانید که من از همه مؤمنان بر خودشان سزاوارتر و مقدم تر می باشم؟ مردم بانگ برآوردند: آری ای رسول خدا. و باز پرسید: آیا می دانید و گواهی می دهید که من بر هر فرد مؤمنی از خود او مقدم تر و سزاوارتر هستم؟ مردم فریاد برآوردند: آری. سپس پیامبر خدا دست علی را گرفت و بلند کرد به‌طوری‌که سفیدی زیر بغل هر دو نمایان شد و فرمود: ای مردم! خداوند مولی و سرور من است و من مولی و سرور شما هستم.<ref>شواهد التنزیل، ج ۱ ، ۱۹۱</ref> <ref>تاریخ ابن کثیر، ج ۵، ۲۰۹</ref> پس هر که را من مولای او می باشم این علی مولای او خواهد بود.<ref>تاریخ ابن کثیر، مجمع الزوائد، مسند احمدبن حنبل، مسند احمد</ref> پس دست به دعا برداشت و گفت: بار خدایا! دوستدار او را دوست بدار و دشمنش را دشمن شمار.<ref>مسند احمد، مستدرک حاکم، سنن ابن ماجه باب فضل علی، حاکم حسکانی، تاریخ ابن کثیر، </ref> یاری‌کننده او را یاری کن و خوارکننده او را خوار گردان.<ref>مسند احمد، مجمع الزوائد، شواهدالتنزیل، تاریخ ابن کثیر، </ref>

== کتاب‌شناسی ==

* [http://www.al-haqaeq.com/farsi/library/lib-sec.php?secid=1 کتابخانه امامت] [[سید علی حسینی میلانی]]

* [http://www.al-shia.com/html/far/books/hadith/esmat/index.htm عصمت]، جعفر سبحانی

* [http://www.al-shia.com/html/far/books/motahar/siryh_aem/fehrest.htm سیری در سیره ائمه اطهار]، مرتضیٰ مطهری