زبان چینی: تفاوت میان نسخه‌ها

 

'''زبان چینی''' یا دقیقتر: '''زبان‌های چینی''' بخشی از خانواده [[زبان‌های سینی-تبتی]] را تشکیل می‌دهند. [[زبان مادری]] حدود یک پنجم مردم جهان یکی از انواع [[زبان]] چینی است.

 

[[زبان چینی]] با ۱٬۳۹۰٬۰۰۰٬۰۰۰ نفر گوینده پرشمارترین زبان دنیا به‌شمار می‌رود.<ref>[https://www.washingtonpost.com/news/worldviews/wp/2015/04/23/the-worlds-languages-in-7-maps-and-charts/ Some continents have more languages than others] washingtonpost.com</ref>

# [[چینی ساده‌شده]]

 

 

تعداد نویسه‌های این زبان که در چینی به آن‌ها خَنزی (汉字) به‌طور سنّتی بالغ بر ۷۰٬۰۰۰ تا ۸۰٬۰۰۰ عدد می‌باشد که البته امروزه همگی آن‌ها (جز برای کاربردهای ادبی و مطالعاتی) منسوخ شده‌اند و در حال حاضر یک چینی یا یک خارجی که می‌خواهد چینی بیاموزد، برای آنکه بتواند بگوید سواد کامل دارد باید تنها حدود ۱۰٬۰۰۰ کاراکتر را بخواند و بنویسد. امروزه برای آوانویسی یا romanization این زبان از سیستمی مبتنی بر الفبای لاتین به نام پین این(pin yin) استفاده می‌شود.