نماد: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز ←top: replaced: ه ی ← هٔ ، و ← و، آنها ← آنها (2) با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۲:
[[پرونده:Religious syms.svg|بندانگشتی|نمادهای [[ادیان]] (از چپ به راست) {{سخ}}ردیف ۱: [[مسیحی]]، [[یهودی]]، [[هندو]]{{سخ}}ردیف ۲: [[اسلام]]، [[بودائی]]، [[شینتو]]{{سخ}}ردیف ۳: [[سیک]]، [[بهائی]]، [[آئین جین|جین]]]]
«نماد» کلمهای است که معانی مختلفی دارد. نمادها زندگی بشر را آکنده اند، و در گفتمانهای تخصصی و نیز در زندگی روزمره به کار می روند. معمولاً نماد به معنای نشانه یا نوعی کنش است که قرار است براساس
شاید تنها نیرویی که بتوان با اطمینان آن را ویژه انسان دانست توانایی اندیشیدن انتزاعی و نمادپردازی باشد. اندیشه انتزاعی هنگامی شکل میگیرد که به مفاهیم تجریدی (آنچه حسهای پنجگانه از درکش ناتوانند) فکر میکنیم. نمادپردازی نیز آنجایی آغاز میشود که انسان برای یک جسم یا مفهوم، نامی (برچسب یا واژهای) بر میگزیند و یا آن را با شکل، رنگ یا علامتی به تصویر میکشد.
بدینترتیب انسان توانسته با رمزگذاری اندیشههایش در قالب نمادهای کلامی یا شمایلی راهی برای ماندگار کردن
'''نماد''' کلمهای است که معنایی فراتر یا غیر از لفظ خود را القا میکند.<ref>محمد رضا نظری دارکولی، راهنمای داستاننویسی، انتشارات آریابان، شابک: ۷-۵۶-۷۱۹۶-۹۶۴-۹۷۸</ref>
خط ۱۵:
نماد در اصطلاح [[روانشناسی تحلیلی]] نوعی شبیه ساخته [[لیبیدو]] است. صورتی ذهنی که هم میتواند لیبیدو را به همان اندازهٔ قبلی سازدو هم اینکه آن را در قالبی متفاوت از صورت اولیه خود به جریان اندازد. اما شکلگیری نمادها یک روند آگاهانه نیست بلکه بر عکس از راه [[مکاشفه]] یا [[شهود]] از دل [[ناخودآگاه]] تولید و بیرون داده میشود. اغلب اوقات نمادها بهطور مستقیم از رؤیاها نتیجه میشوند یا از آنها تأثیر میپذیرند که این گونه نمادها پر از انرژی روانی و دارای نفوذی جبری و مقاومت ناپذیر هستند.
نماد نه تنها باید بیانگر خیالپردازیهای خودآگاهانه تکنولوژیک و فلسفی انسان باشد بلکه باید از ژرفای سرشت حیوانی او نیز خبر دهد: باید تقلیدی از کلیت انسان و
'''سرمایه نمادین:'''انسان موجودی است متعالی که همواره به دنبال کمال است و برای رسیدن به کمال تلاش میکند، انسان موجودی است که میتواند به کمال برسد و برای رسیدن به این کمال نیمه گم شده خود را در هر چیزی جستجو میکند و از این رو همواره تلاش میکند که نمادهای کمال و نیمه گم شده خود را در هر چیزی جستجو کند و زمانی که این نمادها را در چیزی مییابد، خود را بدان نزدیک کرده یا شبیه به آن میکند. این نمادها و سرمایههای نمادین بهطور کلی به سه گروه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی قابل تقسیمبندی هستند که میتوانند بهطور کلی به دو گروه نمادین مبتنی بر معنویت (دینی و اخلاقی) و نمادین مبتنی بر الگوی مادی (لذتها و منافع زودگذر) تقسیم شوند.
|