کلاسیسیسم: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات: جایگزینی پیوند جادویی شابک با الگو شابک
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز replaced: شده است ← شده‌است (3)، به طور ← به‌طور (5)، آنها ← آن‌ها با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۳:
 
== تعاریف ==
این جنبش تعریف دقیقی ندارد و در دانشنامه‌های مختلف از آن تعاریف گوناگون ذکر شده استشده‌است.<ref>{{یادکرد
|فصل=گوشزد
|کتاب=کلاسیسیزم
خط ۱۵:
|شابک=964-305-235-4
}}</ref>
به طوربه‌طور کلی کلاسیسیسم عبارت است از عقیده طرفداران تقلید از نویسندگان و هنرمندان [[یونان]] باستان یا [[روم]]، و نویسندگان [[سده ۱۷ (میلادی)|قرن هفدهم]] [[فرانسه]] است. این مکتب در مقابل [[باروک]] و [[رمانتیسم]] قرار می‌گیرد.<ref>{{یادکرد
|فصل=اعلام - ک
|کتاب=فرهنگ معین
خط ۳۱:
[[پرونده:Florence - David by Donatello.jpg|100px|بندانگشتی|''تندیس داوود'' [[دوناتلو]]]]
کلمه [[کلاسیک]] صفتی است که ریشه آن واژه لاتینی ''کلاسیکوس'' (classicus) و به معنی درجه اول است. به تدریج این واژه برای سخن گفتن از نویسندگان درجه اول جامعه استفاده شد، یعنی کسانی که نوشته‌های آن‌ها در کلاس‌های درس تدریس می‌شد.<ref>''Dictionnaire historique de la langue française'' زیر نظر Alain Rey</ref>
وقتی این کلمه را به طوربه‌طور دقیق استعمال کنند و از آن اراده اصطلاح ادبی خاصی را نکرده باشند به معنی اثری است که به عنوان نمونه و مظهر کامل مورد قبول همگان باشد و وقتی نویسندگان کلاسیک یا هنر کلاسیک گفته می‌شود، مقصود نویسندگان یا هنری است که تمام ادوار آنهاآن‌ها را پسندیده و نمونه شناخته‌اند.
 
به طوربه‌طور کلی نیمهٔ دوم [[قرن شانزدهم]]، دوره‌ای بود که در آن برای نخستین بار آیین ادبی جامعی برای خلق آثار ادبی به وجود آمد. این آیین و قواعد که دارای اصولی بودند که حتی تا پایان [[قرن هجدهم]] نیز ارزش و اعتبار خود را از دست نداد، در آغاز قرن هفدهم مایهٔ ایجاد مکتب کلاسیسیسم گردید.{{مدرک}}
 
صفت ''کلاسیک'' برای اولین بار در دورهٔ [[رونسانس]] برای تعیین نویسندگان درجه اول به کار برده شد، ولی درواقع این [[رمانتیک|رمانتیکها]] بودند که با مشخص کردن حدود و ویژگی‌های جنبش هنری-فرهنگی‌شان، معنای امروزی واژهٔ کلاسیک را به آن بخشیدند.<ref name="جنبش‌های ادبی فرانسوی">[http://www.site-magister.com/classicis.htm جنبش‌های ادبی (فرانسوی)]</ref>
خط ۴۰:
 
== ویژگی‌ها ==
کلاسیسیسم را می‌توان مکتب سنت‌گرایی در ادبیات و هنر به ویژه تقلید از نویسندگان یونان و روم باستان دانست. از دیدگاه کلاسیک‌ها، هنر اصلی شاعر و نویسنده این است که اصول و قواعدی را که پیشینیان در آثار خود آورده‌اند، به طوربه‌طور کامل رعایت کند تا اثر او بتواند صفت زیبا به خود بگیرد.{{مدرک}}
 
کلاسیسیسم در درجهٔ اول به دنبال آفرینش ایدئال و کمال زیبایی و دلنوازی با الهام از هنر باستانیان است. درواقع کلاسیسیک‌ها به دنبال ایجاد ایدئال تعادل، توازن، تقارن، هم‌آهنگی و هارمونی، ظرافت و رعنایی، منطق، روشنی، واقع‌گرایی و نزاکت در آثار خود هستند.
خط ۴۹:
روشنی و گویایی آثار کلاسیک از ویژگی‌های مهم آن‌هاست، به طوری که خطوط، سبک و ویژگی‌های ظاهری اثر باید به گونه‌ای باشند که به تنهایی توجه بیننده را به خود جلب نکنند و او بتواند به عمق اثر دست یابد؛ بنابراین دکور و آراستگی تنها وسیله‌ای برای دل‌انگیز و زیبا ساختن فضا است، و اهمیت عمق به مراتب بیش‌تر می‌باشد.<ref>''Anthologie de textes littéraires du Moyen Age au XXe siècle''، تحت نظارت Bernard Alluin</ref>
 
هنرمند کلاسیک معتقد است که همه چیز گفته شده استشده‌است ولی هیچ چیز کاملاً درک نشده است،نشده‌است، بنابراین، حقایق باید در هر دوره تکرار شوند؛ بنابراین کلاسیک‌ها تقلید از هنرمندان پیشین یونان و روم را عار نمی‌دانند و آثار آنان را در خور تعمق و تفکر می‌دانند و معتقدند که این آثار چیزهای تازه‌ای برای خوانندگان خود دارند.
 
[[ارسطو]]، فیلسوف یونانی در کتاب ''بوطیقا''، هنر را تقلید از طبیعت می‌داند و معتقد است که تفاوت هنرها در نوع تقلید است. همچنین
خط ۹۰:
==== قوانین تئاتر کلاسیک ====
* قوانین [[وحدت کنشی]] باید رعایت شوند.
* قوانین مربوط به نزاکت باید رعایت شوند، به طوری بینندگان دچار شوک نشوند. به طوربه‌طور مثال نمایش خشونت یا رابطهٔ فیزیکی در صحنه مجاز نیست، و درصورت لزوم باید در بین پرده‌ها انجام گیرد. البته چند استثنای مشهور چون مرگ [[دون ژوآن|دون ژوآنِ]] [[مولیر]]، [[فدر]]، و [[اورست (تراژدی)|اورست]] در ''[[آندروماک]]''ِ [[راسین]] نیز وجود دارد.
* نمایش‌نامه باید سازنده و آموزنده باشد.
* تأثیرات در این مکتب باید موافق با اصول عقلی باشد.