انفجار سفارت آمریکا در بیروت (۱۹۸۳): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
تمیزکاری
خط ۵:
== انفجار ==
[[پرونده:BombenanschlagUS-BotschaftBeirut.jpg|راست|بندانگشتی|400x400پیکسل| نمایی از آسیب به سفارت آمریکا پس از انفجار.]]
[[خودرو انفجاری|{{سخ}}{{سخ}}خودرو انفجاری]] در این حمله یک [[حمله انتحاری|بمب‌گذار انتحاری]] یک خودرو [[ون (خودرو)|ون]] بمب‌گذاری شده حاوی حدود ۹۱۰ کیلوگرم ماده منفجره را در حدود ساعت یک بعد از ظهر آوریل ۱۹۸۳ را و ارد محوطه سفارت کرد و آن را زیر سردر ورودی ساختمان سفارت منفجر کرد. این ون در اصل در تگزاس فروخته شده بود و به به کشورهای حوزه خلیج حمل شده بود.<ref>Baer, Robert, ''See No Evil: The True Story of a Ground Soldier in the CIA's War on Terrorism'', Crown Publishers, 2002, pp.67–68</ref> این انفجار نمای ساختمان وسطی سفارت را درهم ریخت. صدای انفجار در سراسر بیروت غربی شنیده شد و شیشه‌های ساختمانهایی با فاصله یک مایل را شکست. مأموران نجات پس از این انفجار برای کشف و نجات کشته شدگان و زخمی‌ها اقدام کردند.
 
<blockquote class="" style="">
خط ۱۸:
== نتیجه حمله ==
=== پاسخها ===
رئیس‌جمهور ایالات متحده [[رونالد ریگان]] در ۱۸ آوریل این حمله را به عنوان «بمب گذاریبمب‌گذاری تبهکارانه تروریستی» و «عملی بزدلانه» محکوم کرد و گفت: «این اقدام جنایتکارانه در یک محل دیپلماتیک ما را از اهدافمان برای صلح در منطقه منصرف نمی‌کند.»<ref>{{Cite news|url=https://news.google.com/newspapers?id=5f8sAAAAIBAJ&sjid=hs0FAAAAIBAJ&pg=1281,4387467&dq=this-criminal-act-on-a-diplomatic-establishment-will-not-deter-us-from-our-goals-of-peace-in-the-region&hl=en|title=The Reagan Primer on the Marine Role in Beirut|date=February 16, 1984|work=The Palm Beach Bost|newspaper=The Palm Beach Bost|accessdate=April 29, 2011|page=A23}}More than one of <code style="color:inherit; border:inherit; padding:inherit;">&#x7C;work=</code> and <code style="color:inherit; border:inherit; padding:inherit;">&#x7C;newspaper=</code> specified ([[راهنما:CS1 errors#redundant parameters|help]])
[[رده:صفحه‌های دارای ارجاع با متغیر تکراری]]</ref>
 
روز بعد سفیر آمریکا در لبنان، رابرت دیلون که در این انفجار مجروح نشده بود گفت: «مهمترین ماموریتمأموریت ما خروج تمام نیروهای خارجی از لبنان است.» آتنها با تأمین کنترل دولت لبنان در سراسر کشور «است که از تراژدیهایی وحشتناکی مانند آنچه ما دیروز تجربه کردیم می‌توان در آینده اجتناب کرد.»
 
رئیس‌جمهور لبنان [[امین جمیل]] در تلگرافی که ۱۸ آوریل به [[رونالد ریگان]] ارسال کرد گفت: «مردم لبنان و من عمیقترین تسلیت خود را به خانواده‌های قربانیان آمریکایی ابراز می‌کنیم. [بر پشت کشیدن] صلیب صلح بار [(مسوولیت)] شجاعان است.» همزمان لبنان از آمریکا، فرانسه و ایتالیا خواست که نیروهای حافظ صلح را دوبرابر کنند. در آوریل ۱۶نیروهای حافظ صلح ۴۸۰۰ نفر شامل ۱۲۰۰ نفر از [[تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا]] ۱۴۰۰ نفر سرباز ایتالیایی، ۲۱۰۰ نفر چترباز فرانسوی و ۱۰۰ سرباز انگلیسی بودند.
خط ۳۴:
== نتایج ==
=== مسئولیت ===
سازمانی طرفدار ایران {{مدرک|}} که خود را سازمان جهاد اسلامی (با [[جهاد اسلامی فلسطین]] اشتباه نشود) می‌نامید در یک تماس تلفنی با دفتر یک خبرگزاری بلافاصله پس از انفجار مسئولیت بمب‌گذاری را برعهده گرفت. تماس گیرنده ناشناس گفت: «این بخشی از مبارزه [[انقلاب ۱۳۵۷ ایران|انقلاب ایران]] در مبارزه علیه اهداف [[امپریالیسم|امپریالیست]] در سراسر جهان هست. ما به حمله به حضور صلیبیون در لبنان، از جمله نیروهای بین المللی،بین‌المللی، ادامه خواهیم داد.»<ref>{{Cite news|url=http://www.newspaperarchive.com/FreePdfViewer.aspx?img=21593375|title=Bomb kills 28 as U.S. Embassy|last=Anderson|first=Terry A.|date=April 18, 1983|publisher=Syracuse Herald Journal|accessdate=January 9, 2008}}</ref> (این گروه قبلاً مسئولیت حمله با نارنجک که در آن پنج عضو آمریکایی نیروهای حافظ صلح زخمی شده بودند، را برعهده گرفته بود.)
 
قاضی آمریکایی جان بیتس (John Bates) دادگاه منطقه ای در واشینگتن دی سی در ۸ سپتامبر سال ۲۰۰۳ در محکمه ای $۱۲۳ میلیون دلار به قربانیان آمریکایی و اعضای خانواده‌های کشته شدگان آمریکایی اعطا کرد. قاضی رویس لمبرت (Royce Lamberth) در دادگاه منطقه ای در واشینگتن در ۳۰ مه سال ۲۰۰۳ قضاوت کرد که که بمب‌گذاری‌های انجام شده توسط گروه‌های شبه نظامی [[حزب‌الله لبنان|حزب‌الله]] با تصویب و تأمین مالی سران ایران انجام شده‌است. این قضاوت راه را برای دریافت غرامت قربانیان از ایران باز کرد. ایران در این دادگاه حضور نداشت.