'''پرواز فضایی مداری''' (یا پرواز مداری) {{به انگلیسی|orbital spaceflight (یا orbital flight)}}، به یک [[پرواز فضایی]] استگفته می‌شود که در طی آن [[فضاپیما]] در یک [[مسیر پرواز|مسیریمسیر پروازی]] قرار می گیردمی‌گیرد که در آنجاآن‌جا می تواندمی‌تواند برای حداقل یک دور در آن [[مدار (سیاره)|مدار]] در [[فضا]] باقی بماند. در مورد [[زمین]]؛ برای دست یافتن به اینچنین امر،مداری، فضاپیما باید در مسیر پروازی آزاد [[مدار زمین‌مرکزی|به دور زمین]] باشد که دارای [[فرازا]]یی در [[اوج و حضیض|اوج]] دست کم بالاتر از 100۱۰۰ کیلومتر باشد،باشد؛ که این فاصله حداقل طبق یک توافق، [[خط کارمن|مرز فضا]] است. فضاپیما برای باقی ماندن در مدار در این ارتفاع، بایدنیاز است که دارای [[سرعت مداری]] تقریبی 7.8۷٫۸ متر بر ثانیه باشد. سرعت مداری لازم برای ماندن در مدارهای بالاتر، کمتر است، اما برای رسیدن به آن مدارها، [[دلتا-وی]] بیشتری مورد نیاز است.
به دلیل [[نیروی پسار|پسار]] [[اتمسفر]]ی، پایین ترینپایین‌ترین فرازایی که در آن یک شی بتواند در مداری دایره ای،دایره‌ای، یک چرخش را بدون [[پیشرانش]] کامل کند، تقریباً برابر 150۱۵۰ کیلومتر است.
اصطلاح پرواز فضایی مداری، اغلب برای تمایز گذاشتن با [[پرواز زیر مداری]] استفاده می شود،می‌شود، که در طی آن فضاپیما به فضا می رسدمی‌رسد ولی [[اوج و حضیض|حضیضی]] بسیار پایین دارد.
