محمد صادقی تهرانی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Farhangirani (بحث | مشارکتها) ←ولایت مطلقه فقیه: هر چند این ادّعا با توجّه به انتقادات صادقی به حکومت وقت، چندان درست، به نظر نمیرسد |
Farhangirani (بحث | مشارکتها) از سوی ساواک نیز، به طور غیابی، به اعدام، محکوم شده بود برچسب: برخی خطوط با فاصله آغاز شدهاند |
||
خط ۱۷:
|محل زندگی= [[قم]]
|محل دفن= [[گورستان باغ بهشت قم]]
|استادان= میرزا [[محمدعلی شاهآبادی]]{{سخ}}[[حسین طباطبایی بروجردی]]{{سخ}}[[محمدحسین طباطبایی]]{{سخ}}[[میرزا مهدی آشتیانی]]{{سخ}}[[میرزا احمد آشتیانی]]{{سخ}}[[
|
تفسیر البلاغ{{سخ}}
ترجمان قرآن{{سخ}}
خط ۳۳:
}}
'''
==
وی از [[مراجع تقلید شیعه]] و [[مفسّران]] معاصر است که تفسیر «[[تفسیر الفرقان|الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن و السّنه]]» از اوست.
آثار او در
صادقی تهرانی در [[تفسیر قرآن]]، از روش قرآن به قرآن، استفاده میکرد و بعد از استاد خود [[محمّد حسین طباطبایی]]، در زمرۀ کسانی است که به طور جدّی، از این روش، استفاده
او در برابر [[فقه گویا|فقه پویا]] و [[فقه گویا|فقه سنّتی]]
در روش فقهی صادقی تهرانی-که آن را [[فقه گویا]] نام نهادهاست-[[علم رجال]]، ملاک اصلی حجّیت نیست؛ بلکه تنها [[قرآن]]، ملاک اصلی است؛ با این روش، بین دو حدیث که یکی معتبر، ولی بر خلاف قرآن، و دیگری، ضعیف، ولی موافق قرآن باشد، حدیث دوم، پذیرفته میشود.
سطر ۶۷ ⟵ ۶۸:
وی در قسمتی از کتاب اصول الاستنباط و در بخش اصول استنباط فقهی و روش فقهی که در سایت رسمی خود منتشر نموده، قرآن و سنت (بر محور کتاب) را پایه اصول استنباط فقهی و دلائل قطعی و معصوم میداند. از دیدگاه وی کتاب و سنت، برهم تطابق دارند و محور احکام اخلاقی، عقیدتی، فردی، اجتماعی، عبادی، سیاسی و... فقط قرآن و در رتبه دوم، سنت منطبق بر محور وحی قرآنی است؛ و بر حسب نصوص، فقط کتاب الله، دلیل است؛ هم مشرِّع و هم دلیل شرعی است.
او بدین شیوه،
==
=== ولایت مطلقه فقیه ===
صادقی تهرانی، گر چه با نظام پهلوی، به شدّت، مخالف بود و در آن دوران فعّالیتهای سیاسی بسیاری داشت و از شاگردان و همرزمان [[روح الله خمینی]] بوده و از سوی [[ساواک]] نیز، به طور غیابی، به اعدام، محکوم شده بود؛ امّا پس از به دست گیری قدرت مطلق به دست خمینی، و مورد ظلم قرار گرفتن از طرف بعضی از ملاّیان حکومتی وقت، از منتقدان نظریۀ [[ولایت مطلقۀ فقیه]] شد. وی، به [[ولایت شورایی فقیهان]] در عصر غیبت کبرا، معتقد بود آنهم شورایی که با رأی مردم، انتخاب نمیشود؛ زیرا اعتقاد داشت که در هر انتخاباتی، رأی دهندگان باید در آن موضوع، تخصّص داشته باشند؛ پس، رأی غیر تخصّصی را حرام میدانست و موافق برگزاری انتخابات به صورت معمول نبود.
{{گفتاورد|هرگز نمیتواند فرد، مبنای مشروعیت باشد. ولایت مطلق، از آنِ خداست، و ولایت شرعی، با پیامبر و ائمّه [شیعه] است، علما ولایت کلّی ندارند؛ علما هم، خطا میکنند.<ref name="rahesabz1">{{cite web|url=http://www.rahesabz.net/story/34542/|title=آیت الله محمد صادقی تهرانی درگذشت|accessdate=۲۰۱۱-۰۳-۲۴}}</ref><ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://archive.radiozamaneh.com/politics/2011/03/24/2761 |عنوان=آیتالله صادقی تهرانی و ولایت فقیه | ناشر = |تاریخ =۱۳۹۰ |تاریخ بازبینی=۲۸ آوریل ۲۰۱۳}}</ref>}}
|