فرانسیس آسیزی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:Francesco - Fioretti, 1476-1479 - 1571894 if00284200 Scan00003.jpg|بندانگشتی|''Fioretti''(گلچینی از نوشته‌های فرانسیس قدیس که ۱۵۰ سال پس از مرگش جمع‌آوری شده‌است)<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی= http://www.newadvent.org/cathen/06078b.htm|عنوان=Fioretti di San Francesco d'Assisi | ناشر = Catholic Encyclopedia |تاریخ = |تاریخ بازبینی=}}</ref>]]

'''قدیس فرانسیس''' صاحب اندیشه‌ای صد در صد [[عرفانی]] و [[روحانی (صفت)|روحانی]] بود. در آراء او هیچ جنبه‌ای از آگاهی [[منطق]]ی و [[علم]]ی دیده نمی‌شود و از این رو تحت هیچ شرایطی نمی‌توان او را [[فیلسوف]] دانست. اما نمی‌توان از تأثیرات اندیشه عرفانی این راهب مقدس بر عالم فلسفه و الهیات چشم پوشید. دیدگاه فرانسیس در عین تحکم و سختگیری، بسیار پر مهر و عطوفت است.

=== فقر ===

'''فرانسیس''' از بدو رسالت مذهبی خود به تبلیغ [[فقر]] پرداخت. او از بی بند و باری مردم در کسب مال، که صفت ممیزه آن دوران بود، به ستوه آمده و از تشریفات و تجملات زندگی برخی روحانیون منزجر شده بود. از نظر قدیس فرانسیس آسیزیایی، ثروت دام ابلیس است. به این معنا که شرور روی زمین در قاموس مال و مکنت رخ می‌نماید تا آدمی را در اصرار ورزیدن به [[گناه نخستین]] خویش ترغیب نماید. فرانسیس و پیروانش باید هر چه را داشتند به فقیرتر از خود می‌بخشیدند. به اعتقاد این قدیس بزرگ عالم مسیحیت اگر همه انسان‌ها از مال دنیا نصیبی داشته باشند برای مدافعه از اموالشان نیازمند به اسلحه خواهند بود و به این شکل میل وحشیانه به تصاحب مال را تقبیح کرد. از سخن او بوی نوعی [[سوسیالیسم]] ابتدایی بر می‌آید.<ref>تاریخ تمدن، جلد چهارم، ویل دورانت، صفحهٔ ۱۰۷۰