ادوار: تفاوت میان نسخه‌ها
| [نسخهٔ بررسی‌شده] | [نسخهٔ بررسی‌شده] |
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←دانگها: گسترش |
جز ←دانگها: چر |
||
خط ۳۲۶:
چنان‌که گفته شد، هر دور به صورت ترکیبی از دو دانگ (یک ذی‌الاربع و یک ذی‌الخمس) تعریف می‌شد که به آن‌ها «جنس» می‌گفتند. فاصله هر نت دانگ با نت بعدی برابر با بقیه، مجنب یا طنینی بود و فواصل دیگر به کار نمی‌رفتند. مثلاً جنس ذی‌الاربع «دو، ر کرن، ر [[بکار]]، می» ملایم دانسته نمی‌شد چرا که فاصلهٔ بین ر کرن و ر بکار کمتر از «بقیه» بود. همچنین جنس ذی‌الاربع «سل، لا بمل، لا بکار، دو» نیز ملایم دانسته نمی‌شد چون دو فاصلهٔ «بقیه» به صورت پیاپی در آن استفاده شده بود (که این توالی ملایم دانسته نمی‌شد).<ref>{{پک|کمال پورتراب|۱۳۹۱|ک=مبانی نظری و ساختاری موسیقی ایرانی|ص=۱۶}}</ref>
اجناس ذی‌الاربع، که همگی به اندازهٔ یک [[چهارم درست]] طول داشتند، توسط ارموی و مراغی به هفت شکل تقسیم می‌شدند.<ref>{{پک|خضرائی|۱۳۸۸|ک=جامع الالحان عبدالقادر|ص=۷۶}}</ref> در مقابل، برای اجناس ذی‌الخمس که همگی به اندازهٔ یک [[پنجم درست]] طول داشتند، ارموی دوازده شکل و مراغی سیزده شکل مختلف ذکر می‌کند.<ref>{{پک|خضرائی|۱۳۸۸|ک=جامع الالحان عبدالقادر|ص=۸۰}}</ref> [[محمد بنایی]] که از پیروان مکتب ارموی و مراغی بود برای هر یک از اجناسی که توسط ارموی معرفی شده‌اند نامی نیز در رسالهٔ موسیقی خود ذکر کرده‌است.<ref>{{پک|کردمافی|۱۳۸۸|ک=بررسی پاره‌ای از امکانات|ص=
{| class=wikitable style="margin:0 auto"
خط ۳۳۳:
! فواصل{{سخ}}(ط = طنینی، ج = مجنب، ب = بقیه)
! پرده‌ها{{سخ}}(نت‌نویسی ابجد)
! نام<ref>{{پک|کردمافی|۱۳۸۸|ک=بررسی پاره‌ای از امکانات|ص={{چر}}۲۶-۲۷}}</ref>
|-
! rowspan=7 | اجناس ذی‌الاربع{{سخ}}(دانگ‌های چهارم درست)
| |||