منطق: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ویرایش لینکها
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۰:
== منطق فطری ==
روشن است که نمی‌توان برای تفکر انسان آغازی در نظر گرفت؛ بلکه او از بدو پیدایش متفکر بوده و برای ادامه حیات و پیشبرد اهداف خویش از تفکر و اندیشه استفاده می‌کرده‌است. طبعاً استفاده از تفکر با روش خاصی صورت می‌گرفت. پس انسان نخست از روی فطرت می‌اندیشید؛ یعنی با عقل سلیم و منطق فطری کار تفکر را پیش می‌برد و گاه نیز در این مسیر، به عمد و برای در مغالطه انداختن دیگران یا بر اثر سهو و به سبب پیچیده بودن موضوع تفکر به انحراف کشیده می‌شد و بعد به انحراف خود توجه می‌کرد و درصدد تصحیح آن برمی‌آمد؛ اما علم منطق (منطق صناعی یا فن منطق) از هنگامی آغاز شد که بشر به تفکرات خود و صحت و سقم آنها توجه کرد و قواعد روش اندیشیدن را نظمی بخشید و بر هر قاعده آن نامی گذاشت.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=متفکرین اسلامی در برابر منطق یونان|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=23}}</ref>
 
== منطق در چین باستان ==
در چین باستان «مئی تی» دانشمند اجتماعی و دوستدار سود که به آیین تائویی تمایل داشته، منطق دانی بود که «مینگ هیو» یعنی منطق، یادگار اوست. از این دانشمند کتابی به زبان چینی برجای مانده که کهن ترین منطق و اجزاء عام آن است. این کتاب نُه بخش دارد: وی در نخستین بخش کتاب، منطق و اجزاء عام آن را کاویده و در بخش دوم از روشهای انتاج و در بخش سوم از خطاهای روش های قیاسی و قیاسهای باطل بحث کرده است. و در بخش های دیگر از دشواریهای منطق صوری به ویژه از رهگذار زبان چینی سخن گفته است. غرض و هدف منطق چینی عبارت است از: بازشناختن درست از نادرست... . کسانی را که به روش منطق بوده اند به زبان چینی «مینگ کیا» یا دوستدار منطق می خواندند، در مقابل کسانی که به روش جدل و خلاف آشنایی داشته اند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تبصره|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=2و3}}</ref>
 
== منطق در ایران باستان ==