اسب: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
با فرض حسن نیت ویرایش 94.241.154.49 (بحث) خنثی‌سازی شد. (توینکل) برچسب: خنثی‌سازی |
|||
خط ۱۹۷:
سلامت سُم اسب همواره باید بررسی شود یا نعل آن دیده شود. همچنین زدن [[واکسیناسیون|واکسن]] برای پیشگیری از بیماری‌های ویروسی و معاینهٔ دندان‌ها توسط یک [[دامپزشک]] یا یک متخصص دندان خانوادهٔ اسبیان، ضروری است.<ref>Giffin ''Horse Owner's Veterinary Handbook'' pp. 62,168,310</ref> اگر اسب‌ها بیرون برده نمی‌شوند برای سلامت روح و ورزش بدنشان باید تمرین و حرکت روزانه داشته باشند.<ref>Harris ''The United States Pony Club Manual of Horsemanship'' pp. 160–161</ref> و اگر بیرون برده می‌شوند باید آن ناحیه دارای امنیت خوبی باشد و نرده‌های محکم در پیرامونش باشد.<ref>Wheeler ''Horse Stable and Riding Arena Design'' p. 215</ref> بُرس کشیدن مرتب بدن اسب، برای رشد بهتر موهای بدنش و سلامت پوستش مناسب است.<ref>Giffin ''Horse Owner's Veterinary Handbook'' p. 90</ref>
تیمار کردن اسب از جمله کارهای ضروری است. معمولاً موقع آب دادن یا زمانی که می‌خواهند زین بر پشت حیوان بگذارند، او را تیمار می‌کنند. در تیمار کردن به‌وسیله مخصوص به نام [[قشو|قَـشُو]] (شبیه برس‌های امروزی) نیاز است. خاراندن و تمیز کردن تمام بدن اسب و شانه کردن یال و دم اسب هم جزو تیمار محسوب می‌شود.<ref name="احمدی، حسن">احمدی، حسن: جایگاه اسب در فرهنگ مردم دیزک رودبار [[تفرش]]. در نشریه: نجوای فرهنگ. ۱۳۸۷ شماره ۸ و ۹.</ref>
== زین و برگ ==
به مجموعه وسایلی که برای سواری از اسب به پشت حیوان می‌گذارند «زین و برگ» می‌گویند که بخش اساسی آن به این شرح است: عرقگیر، زین، افسار، نمد، شال‌پا و سینه‌ریز.
عرقگیر از یک تکه نمد مرغوب به اندازه و شکل زین اسب درست می‌شود که در زیر [[زین]] قرار می‌گیرد. زین از چرم اعلا ساخته می‌شود، محکم و با شکل خاصی که سوارکار بتواند به راحتی روی آن بنشیند. در بعضی از زین‌ها مقداری چوب و فلز هم به‌کار می‌رود و گاهی اسکلت اصلی زین فلزی است. هر زین دو [[رکاب]] دارد از جنس فلز و دو بند چرمی که حلقه‌های رکاب را به زین وصل می‌کند. «تنگ» زین از چرم است، مثل کمربند از زیر شکم اسب عبور می‌کند و در طرف دیگر زین به حلقه ای گره می‌خورد و محکم می‌شود.<ref name="احمدی، حسن"/>
[[افسار]] اسب دو نوع است: یکی برای راه رفتن و سواری که سر اسب می‌زنند. این افسار دهنه دارد، و فلزی به شکل خاصی است که در دهان اسب و در محل خالی دندان‌های نیش قرار می‌گیرد و برای مهار و کنترل اسب به افسار دهنه‌دار نیاز است. اسب با این افسار نمی‌تواند چیزی بخورد و بیاشامد. افسار دیگر برای بستن اسب است که موقع استراحت حیوان به سرش می‌زنند. تمام کله‌بند یک افسار از چرم است و اتصالات آن با [[سگک]] فلزی به هم ارتباط دارد.<ref name="احمدی، حسن"/>
[[نمد]] معمولاً به صورت سراسری، از گردن تا انتهای ترک اسب را می‌پوشاند. نمد دارای نقش و رنگ چشم نواز با دامنه‌های پر از منگوله‌های زنگی است. نمد را برای خشک کردن اسب ـ وقتی در اسطبل برای استراحت و خوراک است و همچنین جلوگیری از سرما به پشت آن می‌اندازند. برای گردن اسب از یک پارچه منگوله‌دار استفاده می‌کنند.<ref name="احمدی، حسن"/>
شال‌پا؛ بافته شده از نخ‌های خامه‌رنگی است که برای زیبا کردن و فریبایی اسب بر پشت آن می‌اندازند.
''سینه‌ریز''؛ یا سینه‌بند از جنس چرم به شکل مثلث است که یک سر آن به گردن اسب و دو سر دیگر بعد ازگذشتن از میان دست‌های اسب به تنگ و کمربند متصل می‌شود و با بسته و محکم شدن تنگ، (کمربند) سینه‌ریز هم در جای خود محکم می‌شود.<ref name="احمدی، حسن"/>
== جستارهای وابسته ==
| |||