یونگ‌جو چوسان: تفاوت میان نسخه‌ها

یئونگجو نگران بود که باران موجب نابودی محصولات شده و باعث گرسنگی مردم بد اقبال او شود. یئونگجو به درباریان خود دستور داد تا مالیات دریافتی از مردم را کم کنند و تعداد بشقاب های موجود در وعده های غذایی خود را کاهش دهند. کاهش مقدار غذایی که می خورد؛ تصمیمی بود که به علت نگرانی موجود وی در مورد مردم بد اقبالش گرفته شده بود.

در صبح زود حدود ۲۰ سال بعد (۱۷۵۳) باران های ممتد به یئونگ جو سیل های چهارمین سال سلطنتش و زمانی که او غذای کمتری می خورد را یادآوری کرد :” اوه! به درستی سیل و خشکسالی به دلیل عدم کفایت من اتفاق می افتد.من از آن سال بسیار پیر تر شدم اما چگونه دلسوزی من برای مردم و اراده برای تلاش سخت برای آنان می تواند کمتر از گذشته باشد؟”. مجددا یئونگجو دستور کاهش بشقاب ها در میز ناهارخوری خود را داد. مردم اطراف او وی را پادشاهی رک ،تیز هوش ، سخاوتمند و مهربان توصیف می کردند.اظهار نظرهای وی نافذ و فهم و درک وی سریع بود.

==سیاست و اصلاحات==

یئونگجو در نیمه دوم قرن هفدهم متوجه اثرات زیان بخش نبردهای حزبی بر اداره ی کشور شد و بلافاصله بعد از رسیدن به پادشاهی سعی در پایان نبردهای حزبی داشت. یئونگجو دوباره قانون مالیات بر خدمت سربازی همگانی را که قبلا عمری کوتاه داشت؛ احیا کرد. سپس او حتی به خارج از دروازه قصر رفت و با مقامات ، ادیبان (اساتید) ، سربازان و کشاورزان به تبادل نظر پرداخت. یئونگجو مالیات بر خدمت سربازی را به نصف کاهش داد و دستور داد اختلاف مذبور به وسیله مالیات بر شیلات ، نمک ، کشتی ها و مالیات بر زمین های اضافی جبران شود. یئونگجو همچنین سیستم مالیاتی عایدات و مخارج کشور را به وسیله ی ایجاد یک سیستم حسابداری منظم کرد. در طی ۵۲ سال سلطنت یئونگجو ؛ تعدادی اصلاحات در ابعاد مختلفی مانند سازماندهی سیاسی؛ فرهنگی و صنعتی انجام شد. او تدابیری عملی مانند اجازه پرداخت مالیات مناطق دوردست و سرد گیونگ سانگ بر طبق غلات از طریق بندرگاه های نزدیک و مناطق کوهستانی بر طبق پنبه یا معادل پولی غلات را اتخاذ کرد. در همان زمان چوسان به دلیل رشد تجارت ، کشاورزی و استخراج معادن تحرک اقتصادی مناسبی را تجربه می کرد. گردش پول نیز بوسیله ی افزایش ضرب سکه های رایج تحریک شد. توجه یئونگجو در بهبود زندگی رعیت هایش در اشتیاق وی برای آموزش مردم از طریق توزیع کتاب های مهمی به زبان کره ای ([[زبان هانگول|هانگول]]) مخصوصا کتاب های کشاورزی مشهود است. باران سنج ها به صورت انبوه تولید شدند و به مراکز حکومت محلی فرستاده شدند. یئونگ جو مقام اجتماعی نوادگان مردم عادی را بهبود بخشید و امکان تغییر و افزایش مقام اجتماعی را برای مردم شایسته ایجاد کرد. در آن زمان پایتخت از طریق سیستم عمده فروشی و انحصار طلبی کالاها تجمیع شد. به دلیل وجود چندین مغازه کوچک ؛ تقاضای روز افزون برای کالاهای عمده به وجود آمد. دولت شروع به صادر کردن جواز حق انحصاری برای صادرکنندگان و تولید کنندگان کرد و این موضوع برای تولیدکنندگان حق انحصاری را برای تولیداتشان ایجاد کرد.بازرگانی مجاور رودخانه ها حق انحصاری کالاهای مناطق گیونگ گی و چونگ چئونگ را گرفتند اتحادیه بازرگانان به خاطر جستجوی فرصت هایی برای تجارت کاغذ ، یال اسب و موی سمور آبی فرستاده هایی به چین فرستادند. تقاضای زیاد برای مس و نقره صنعت معدن را تحریک کرد. فعالیت های عمده فروشی باعث تقاضای زیادی برای نقره و مس شد و این موضوع به نوبه خود موجب تحرک صنعت معدن شد.بسیاری از یانگبان ها (فرزندانی که از زنان صیغه ای اشراف زادگان به دنیا امدند) برای افزایش درآمد خود در فعالیت های مربوط به بازرگانی،کشاورزی و اهدای وام شرکت کردند. “باک جی وون” و ” باک جگا” که با هیئت سیاسی چوسن از [[دودمان چینگ|ژینگ(چین)]] بازدید کرده بودند ؛ پیشرفت سریع تجاری و صنعتی آنجا را مشاهده کردند و طرز فکر سنتی کنفسیوسی که فعالیت های اقتصادی و بازرگانی برای یانگبان ها را شرم آور و حاشیه ای می دانست ؛ شروع به تغییر کرد. او همچنین فرصت های تحرک اجتماعی برای فرزندان بازرگانان را افزایش داد. تقاضا برای صنایع دستی و محصولاتی نظیر چاقو ، کلاه هایی با موی اسب ، میز ناهارخوری و ظروف برنجی ؛ پیوسته در حال افزایش بود. منع پوشیدن کلاه با موی اسب که نشانی برای طبقه اجتماعی یانگبان بود نیز به طور تقریبی برداشته شد.