دانشگاه فرماندهی و ستاد آجا: تفاوت میان نسخه‌ها

دانشگاه جنگ دارای دو دوره بود: دوره فرماندهی که مدت آن یک سال بود و دوره ستاد که مدت آن را دو سال تعیین کرده بودند. افسرانی که دوره ستاد را طی می‌نمودند، نوار کلاه و لباس آنهاآن‌ها به مشکی تبدیل می‌شد و واکسیل ستادی هم بر شانه سمت چپ اضافه می‌شد.<ref name="عاقلی ۳۴۱"/>

در ۱۳۱۸ که افسران فرانسوی به جبهه دعوت شدند و بلافاصله ایران را ترک کردند و امور دانشگاه در دست ایرانیان قرار گرفت، سازمان به قرار زیر بود: سرلشکر [[عزیزالله ضرغامی]] رئیس ستاد ارتش و فرمانده دانشگاه جنگ، سرتیپ محسن دیبا رئیس رکن دو و معاون اداری دانشگاه، [[حاجی‌علی رزم‌آرا|سرتیپ حاجعلی رزم‌آرا]] رئیس اداره جغرافیایی ارتش و معاون علمی دانشگاه جنگ و [[سرتیپ]] [[حسن ارفع]] رئیس اداره سواره‌نظام و رئیس دبیرخانه دانشگاه. استادان و مدرسین دانشگاه جنگ پس از ترک افسران فرانسوی از میان ایرانیان انتخاب شدند.<ref name="عاقلی ۳۴۱"/> در سال ۱۳۲۲ به علت مشکلات ناشی از [[جنگ جهانی دوم|جنگ دوم جهانی]]، دانشگاه به طوربه‌طور موقت تعطیل شد.<ref name="سایت دافوس">سایت دافوس</ref> دانشگاه جنگ تا شهریور ۱۳۲۰ مجموعاً ۹۶ نفر فارغ‌التحصیل دوره فرماندهی و ۱۶۱ نفر فارغ‌التحصیل دوره ستاد داشت.<ref name="عاقلی ۳۴۱"/>

در سال ۱۳۲۶ دانشگاه جنگ پس از تجدید نظر کلی در طول دوره و آموزشها، مجدداً بازگشایی شد و نام آن به ''دانشگاه فرماندهی و ستاد'' تغییر یافت. در سال ۱۳۴۰ دانشگاه دیگری بنابر نیاز ذیل عنوان ''دانشگاه فرماندهی عالی و ستاد مشترک'' تأسیس شد. مجموعه این دو دانشگاه مجدداً تحت نام ''دانشگاه جنگ'' در تابعیت فرماندهی ارتش قرار گرفت. در سال ۱۳۴۴ اما ''دانشگاه جنگ'' منحل شده و دو دانشگاه به نامهاینام‌های ''دانشگاه فرماندهی و ستاد نیروی زمینی'' ذیل تابعیت [[نیروی زمینی]] و ''دانشگاه فرماندهی عالی و ستاد مشترک'' در تابعیت [[ستاد مشترک ارتش]] به وجود آمدند.<ref name="سایت دافوس"/>