کشش عمیق: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۷:
در روش معمول، یک [[پولک فلزی]] گرد روی دهانه ماتریسی دایره‌ای قرار گرفته و با یک ورق گیر، یا حلقهٔ روبنده در جای خود نگه داشته می‌شود. سنبه رو به پایین حرکت می‌کند و پولک را به داخل حفره ماتریس می‌فشارد و به صورت یک فنجان شکل می‌دهد. متغیرهای تأثیرگذار در کشش عمیق عبارتند از: خواص فلز ورق، نسبت قطر پولک به نسبت قطر سنبه، لقی بین سنبه و ماتریس، شعاع سنبه، شعاع لبه ماتریس، نیروی ورق گیر و اصطکاک و روانکاری.
در خلال عملیات کشش، حرکت پولک به داخل حفره قالب، تنش‌های فشاری (تنش محیطی) را در اطراف فلنج به وجود می‌آورد که می‌خواهند هنگام کشش در فلنج، چروک ایجاد کنند. این پدیده را با فشردن یک تکه کاغذ دایره‌ای شکل به داخل یک حفرهٔ گرد، مانند یک لیوان آبخوری می‌توان نمایش داد. چروکیدگی را می‌توان با یک ورقگیر تحت نیروی معینی کاهش داد یا از بین برد. به منظور بهبود عملکرد، مقدار این نیرو را می‌توان به عنوان تابعی از مقدار پیشروی سنبه تنظیم کرد.
دیواره فنجان که قبلاً شکل گرفته است،گرفته‌است، در معرض یک تنش کششی اصلی طولی، قرار می‌گیرد. افزایش طول، موجب می‌شود که دیواره فنجان نازک شود و چنانچه بیش از اندازه باشد، موجب پارگی فنجان خواهد شد. به دلیل متغیرهای زیادی که در این کار دخالت دارند، نیروی سنبه دشوار است. این نیرو با افزایش استحکام، قطر و ضخامت پولک فلز ورق افزایش می‌یابد.<ref name="nima1">Kalpakchian, Serope, Manufacturing Engineering and Technology, 4th Ed. , 2001 ترجمه محمد کاظم بشارتی گیوی</ref>
 
[[پرونده:Deep Draw Line example by Pressteck Italy.jpg|بندانگشتی|مراحل کشش عمیق یک قطعه]]
خط ۱۹:
نیروی کشش کل از نیروی سمبه و نیروی ورق گیر که باعث ایجاد اطکاک می‌شود، تشکیل می‌شود. نیرویی که از طرف سمبه وارد می‌شود باعث کشش می‌شود. با توجه به نیروی کششی دیواره قطعه نازک می‌شود در نتیجه ضخامت دیواره ناهموار می‌شود؛ که کمترین ضخامت در قسمت انتهایی سمبه است.
باریکترین ضخامت قطعه حداکثر تنش که می‌تواند به منطقه تغییر شکل وارد شود را تعیین می‌کند. با توجه به ثابت بودن حجم ورق و ضخامت مورد نیاز می‌توان مقدار نیروی لازم برای تغییر شکل را حساب کرد. شاخص شکل پذیری مواد به کشش حدی (به انگلیسی:LDR) بستگی دارد که عبارت است از بزرگترین نسبت قطر قطعه خام به قطر سمبه که بتوان با موفقیت کشید. محاسبه کشش حدی برای اجزای پیچیده دشوار است برای همین در نواحی بحرانی از تقریبات ممکن استفاده می‌کنند. در هنگام کشش بر روی قطعه [[کار سختی]] انجام می‌شود به همین دلیل بعد از کشش عمیق برای بازگشت به خواص اولیه قطعه را در کوره در اتمسفر مشخص قرار می‌دهند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.packmangroup.com|عنوان=Packman Company - شرکت پاکمن|بازبینی=2017-04-18}}</ref>
مواد نرم‌تر راحت ترراحت‌تر تغییر شکل می‌دهند به همین علت نیروی کمتری هم لازم است. در جدول زیر نیروی لازم برای تغییر شکل برخی مواد آورده شده استشده‌است.
{| class="wikitable"
|+نیروی لازم برای کشش مواد مختلف به کیلو نیوتن
خط ۶۲:
 
=== اتوکشی ===
اگر لقی بسیار بزرگ باشد، فنجان کشیده شده در لبه، دیوارهای ضخیم‌تری نسبت به ته آن خواهد داشت. اتوکشی فرایندی است که در آن ضخامت دیواره یک فنجان، با رد کردن فنجان از حلقه‌های اتوکشی یکسان می‌شود. برای مثال قوطی‌های آلومینیومی نوشابه، دو یا سه عملیات اتوکشی در یک ضربه (که در آنهاآن‌ها فنجان کشیده شده، از یک سری حلقه‌های اتوکشی رد می‌شود) می‌بینند.
 
=== کشش مجدد ===
دبه‌ها یا پوسته‌هایی که کشش آنهاآن‌ها در یک عملیات بسیار دشوار است، اغلب کشش مجدد می‌شوند. به دلیل ثابت ماندن حجم ماده، فنجان با کشش مجدد به قطرهای کوچکتر تبدیل شده و نازکتر می‌شود.
 
=== کشش بدون ورقگیر ===
خط ۷۴:
 
=== روانکاری ===
روانکاری، نیروهای کشش را پایین می‌آورد، کشش پذیری را افزایش داده و عیوب قطعات و ساییدگی ابزارآلات را کم می‌کند. به طوربه‌طور کلی، روانکار سنبه باید در یک مقدار حداقل حفظ شود، زیرا اصطکاک بین سنبه و فنجان کشش پذیری آن را بهبود می‌بخشد.
روان کارها برای کاهش اصطکاک بین سمبه و قطعه استفاده می‌شوند. همچنین برای تمیز کردن سمبه کاربرد دارند. روان کارها باعث ایجاد سطح صیقلی تر در قطعه نهایی می‌شوند.