علی حاتمی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ←‏کارنامه: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه، replaced: نویسی ← ‌نویسی ، نمایش نامه ← نمایش‌نامه (2) با ویرایشگر خودکار فارسی
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ←‏دیالوگ‌های ماندگار حاتمی: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۵۴:
علی حاتمی به عنوان کارگردانی صاحب سبک و مؤلف، سعی کرد با استفاده از قصه‌ها، مثل‌ها، فولکلورها یا باورهای عامیانهٔ ایرانی، فرهنگ کهن کوچه و بازار و معماری دیرپای ایرانی ـ اسلامی طرحی نو در سینمای ایران دراندازد. وی به حق توانست فرهنگ، آداب و ارزش‌های فکری و عملی مردم این سرزمین را بر پردهٔ خیال نقاشی کند از اینرو وی را به علت بهره بردن از زبان تصویر و خلق شخصیت‌های شاعرانه، [[سعدی]] سینمای ایران می‌دانند.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.irna.ir/fa/News/81718636/ |عنوان=علی حاتمی؛ سعدی سینمای ایران | ناشر =ایرنا |تاریخ =۲۳/۰۵/۱۳۹۴ |تاریخ بازبینی=}}</ref>
 
حاتمی همواره در آثار سینمایی خود پیوندی ناگسستنی با اصطلاحات و گویش‌های کوچه بازار داشت، بطوری‌که کاربرد این دیالوگ‌ها به عنوان امضای وی در تقریباً تمامی آثار سینماییش حضور داشته و سینمای حاتمی را یک سینمای منحصر به فرد ساخته‌است. برخی ازایناز این دیالوگ‌های ماندگار عبارتند از:
* فیلم [[مادر (فیلم ۱۳۶۸)|مادر]] ← «تلخی با قند شیرین نمیشه، شب رو باید بی‌چراغ روشن کرد»
* فیلم [[کمال الملک (فیلم)|کمال الملک]] ← دیالوگی از زبان مظفرالدین شاه «همه چیزمان باید به همه چیزمان بیاید»