۱۸٬۳۷۴
ویرایش
تغییرات
با فرض حسن نیت ویرایش 92.50.29.23 (بحث) خنثی‌سازی شد: تغییرات بدون منبع. (توینکل)
بعدها با شورش فضلویه و تسلط کردها بر مناطق فارس، بین سالهای ۵۷۰ تا ۱۰۰۶ هجری قمری خاندان فضلویه بر سرزمین بختیاری از اصفهان تا شوشتر با عنوان [[اتابکان لرستان]] و [[اتابکان لر بزرگ]] حکومت کردند. استحکامات آنان در ارتفاعات منگشت و مقر زمستانی آنها در [[ایذه]] نزدیک [[مال امیر]] بود.
بقایای گویش‌های کردی هنوز هم در استان فارس وجود دارد. [[زبان سیوندی]] و گویش کردشولی و گویش دهکویی یکی از لهجه‌های زبان لارستانی است که ریشه در زبان پهلوی اوستایی دارد. این گویش شباهت زیادی به [[کردی کرمانجی]] دارد. چنان‌که از نام قدیم [[دهکویه]] که «دهکرد» است بر می‌آید، سکونت طوایف کرد در دهکویه‌است که توانسته بر گویش آن تأثیر گذارند. گویش دهکویی با لهجه کردی کرمانجی قرابت بیشتری دارد و با هم کلمات مشترک زیادی دارند که عیناً مانند هم تلفظ می‌شوند.
ملوک شبانکاره فارس که بنیانگذار آن فضل بن علی بن حسن ایوب میباشند از نسل اردشیربابکان سردودمان پادشاهان ساسانی بودندکه در برخی کتب عهدقدیم به اتابکان شبانکاره ،اتابکان فضلویه نیز گفته اند که این سلسله ملوک فضلویه شبانکاره را نباید با اتابکان لربزرگ که از نسل فضلویه کرد میباشد اشتباه گرفت. بر این اساس ملوک شبانکارگان پارس نیز۱۵ تن بوده‌اند به ترتیب زیر حکومت کرده‌اند: