استیون هاوکینگ: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Farhangirani (بحث | مشارکت‌ها) جز کمی ویرایش سجاوندی |
جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباهیاب]]: دکتر⟸، پروفسور⟸ |
||
خط ۷۵:
استیون هاوکینگ در هفده سالگی به کالج [[دانشگاه آکسفورد]] وارد شد تا در آن جا به تحصیل [[علوم طبیعی]]، با تأکید بر فیزیک بپردازد.<ref name="rasekhoon.net"/> او از همان زمان به [[اخترفیزیک]] و [[کیهان‌شناسی]] علاقه‌مند شد زیرا در خود کنجکاوی شدیدی می‌یافت که به رمز و راز ستارگان و آغاز و انجام کیهان پی ببرد. سالهای دهه ۶۰ عصر طلایی کشف فضا، پرتاب اولین [[ماهواره]]ها و [[آپولو ۱۱|سفر فضانوردان به کره ماه]] بود و بازتاب این وقایع تاریخی در رسانه‌ها جوانان را مجذوب می‌کرد. به‌علاوه، استیون از کودکی عاشق [[رمان]]های [[علمی–تخیلی|علمی‌تخیلی]] بود و مطالعه آن‌ها نیز بر اشتیاق او به کسب معلومات بیشتر در [[فیزیک]]، [[نجوم]] و علوم دیگر می‌افزود.<ref name="beach-physics.ir"/> بسیاری از دانشجویان سال اول حدود یک سال و نیم از استیون هفده ساله بزرگ‌تر بودند، و کسانی هم تا سه سال مسن‌تر، و دو سال [[سربازی|خدمت سربازی]] خود را هم طی کرده بودند. وی قسمت عمدهٔ وقت خود را در سال اول در اتاقش می‌گذرانید. علائق هاوکینگ متوجه دنیای بزرگ‌تر پیرامونش بود، و این حوزه را به دقت و مشتاقانه مطالعه می‌کرد، حتی تا انجام رصدهای شبانه هم پیش می‌رفت. وی در آستانهٔ امتحانات نهایی یک شب را تا صبح نخوابید، و در نتیجه پاسخ تعدادی از سؤال‌ها را به هر ترتیبی که شده، داد. نمره‌های نهایی‌اش در مرز بین اول و دوم قرار گرفت. مطابق معمول در این مورد، برای مصاحبه فراخوانده شد تا در مورد سرنوشتش تصمیم بگیرند. در این هنگام [[اعتمادبه‌نفس|اعتماد به نفس]] ویژهٔ وی برگشته بود. وقتی دربارهٔ برنامه‌هایش از او پرسیدند، پاسخ داد:
:::: «اگر شاگرد اول شوم به کمبریج راه پیدا می‌کنم. اگر شاگرد دوم شوم در آکسفورد خواهم ماند. از این رو انتظار دارم مرا شاگرد اول کنید.»
به قول
:::: «مصاحبه‌کنندگان به اندازهٔ کافی از خرد و هشیاری برخوردار بودند که تشخیص دهند دارند با کسی صحبت می‌کنند که از اکثرشان بسیار باهوشتر است.»
هاوکینگ شاگرد اول شد، و در پاییز سال ۱۹۶۲، در بیست سالگی به ترینیتی هال کمبریج وارد شد. ورودش به آکسفورد خیلی ناخوشایند بود؛ ورودش به کمبریج بسی بدتر اتفاق افتاد. در همان ابتدا، پی برد که با همهٔ این‌ها [[فرد هویل]] تصمیم گرفته او را به عنوان دانشجوی خود نپذیرد. دستیار هویل به عنوان استاد راهنمای وی برگزیده شد. به غرور هاوکینگ ضربهٔ سختی وارد آمد: این بی‌اعتنایی و تحقیر را هرگز فراموش نکرد. در دورهٔ فوق‌لیسانس کمبریج، هاوکینگ دیگر آن دانشجوی درخشان دورهٔ لیسانس نبود.<ref name="rasekhoon.net"/>
خط ۱۰۳:
== صدای رباتی ==
وی که به دلیل ابتلا بیماری [[ای ال اس]] ([[اسکلروز جانبی آمیوتروفیک]])، امکان تحرک نداشت، از سیستمی که با استفاده از [[هوش مصنوعی]] تولید شده بود برای صحبت کردن استفاده می‌کرد. بیماری ای ال اس باعث تخریب پیشرونده و غیرقابل ترمیم [[دستگاه عصبی مرکزی]] فرد می‌شود. به همین دلیل صدای او آهنگی رباتیک داشت.
== باورها ==
خط ۱۴۵:
=== اجتماعی ===
==== نظر در مورد حق پایان دادن داوطلبانه به زندگی برای بیماران لاعلاج ====
استیون هاوکینگ در رابطه با حق [[پایان دادن داوطلبانه به زندگی]] برای بیماران لاعلاج معتقد است: {{نقل‌قول| فکر می‌کنم کسانی که بیماری لاعلاج دارند و درد زیادی تحمل می‌کنند باید این حق را داشته باشند که زندگیشان را تمام کنند و کسانی که به آن‌ها کمک می‌کنند نباید تحت تعقیب قرار بگیرند. ما اجازه نمی‌دهیم که حیوانات زجر بکشند، پس چرا انسان‌ها باید زجر بکشند؟}} البته او اضافه می‌کند که باید شرایطی وجود داشته باشد که تضمین شود زندگی شخصی بر خلاف خواسته خودش گرفته نشود.<ref>{{یادکرد وب | نویسنده=نفیر | عنوان=حمایت
== آثار ==
| |||