فاطمه سیاح: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
←فعالیتهای اجتماعی: اصلاح یادکرد منبع |
|||
خط ۵۱:
دیدگاههای فاطمه سیاح در مورد نقش و جایگاه زنان در تاریخ ادبیات ایران، در سلسله مقالاتی با عنوان ''مقام زن در ادبیات و اجتماع'' در سالهای ۱۳۱۵ تا ۱۳۱۹ در مجلات مهر و ایران امروز به چاپ رسید.<ref name=":4" /> او گفتارهایی در مورد بررسی مقام زن در ادبیات اروپایی از قرن شانزدهم تا بیستم میلادی نوشتهاست، اما تأکید کرده که عده نویسندگان زن در قیاس با مردان بسیار اندک است. بهعقیدۀ او، زنان قوۀ مشاهدۀ باطنی و نفسانی قوی دارند و از این رو در نوشتن خاطرات و زندگینامه توانا هستند. اما در عوض، از مشاهده خارجی محرومند و لذا در تصویر کردن صحنه اجتماعی یک دوره تاریخی از زندگی مردم کارنامه درخشانی ندارند؛ چنانکه در [[سده ۱۹ (میلادی)|قرن نوزدهم]]، در برابر دوازده نویسنده نامدار مرد، تنها دو نویسنده برجسته زن ظهور کردهاند. بهعقیدۀ او، زنان نمیتوانند از حوزه عواطف شخصی خود خارج شوند و وضع اجتماعی یک ملت را ترسیم کنند. به عقیده ایرج پارسینژاد، فاطمه سیاح بر این باور بود که گذشته از نویسندگی، زنان در هنرهای [[نقاشی]]، [[مجسمهسازی]]، [[معماری]] و حتی [[رقص]] و [[موسیقی]] نیز توفیق کمتری دارند؛ چون روحیهای انفعالی دارند. البته او زنان را فروتر از مردان یا مردان را فروتر از زنان نمیپنداشت و صرفاً قائل به تفاوت زن و مرد بهواسطه [[جنسیت]] بود.<ref name=":2" />
فاطمه سیاح، اولین زن ایرانی بود که به کرسی استادی در دانشکده ادبیات [[دانشگاه تهران]] دست یافت. همچنین اولین زنی بود که عهدهدار مأموریت سیاسی در خارج از کشور بود.<ref>{{یادکرد کتاب|نشانی=https://books.google.al/books?id=mxqAAwAAQBAJ&pg=PT95&lpg=PT95&dq=%D9%81%D8%A7%D8%B7%D9%85%D9%87+%D8%B3%D9%8A%D8%A7%D8%AD&source=bl&ots=8tviSjTGtY&sig=sbjJbkLgS4i9bE7DnCyf2a1WkcU&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwiivOi4_NvTAhWJgFQKHdbGDvwQ6AEIMjAC#v=onepage&q=%D9%81%D8%A7%D8%B7%D9%85%D9%87%20%D8%B3%D9%8A%D8%A7%D8%AD&f=false|عنوان=سالارزنان ایرانی|نام خانوادگی=پیرنیا|نام=منصوره|تاریخ=1374|ناشر=شرکت انتشاراتی مهر ایران|سال=1375|شابک=0-9633129-3-6|مکان=واشینگتن|صفحات=87-88|زبان=fa}}</ref>
== آثار ==
آثار فاطمه سیاح عبارت است از:<ref name=":4" />
|