باشقیرستان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۲۰۲:
[[شوروی]] پیشین از طرفی سعی داشت تا جمهوری‌های [[ایدیل]] – [[اورال]] بین مردمشان تقسیم کرده و از طرف دیگر نیز آن‌ها را از اتحاد [[مردمان ترک|ترک‌ها]] دور نماید. در این راستا اتحاد جماهیر [[شوروی]] سابق بسال ۱۹۲۵ با بوجود آوردن استان [[اورنبورگ]] که هدف ازآن جدا ساختن جمهوری‌های [[ایدیل]] – [[اورال]] و [[ترکستان]] از یکدیگربود، هم از [[اعلان استقلال]] جمهوری‌های «ایدیل – اورال» جلوگیری نمود و هم باعث تجرید و جدایی این جمهوری‌ها از دنیای ترک شد.
 
باشقیرها نیز مانند [[تاتارها]]، استعمار زراعی و صنعتی را رد نمودند. ملی‌گرایی باشقیرها که در سالهایسال‌های ۱۹۳۰ اوج گرفت، با مرگ صدها هزار انسان متوقف گردیده و جمعیت آن‌ها با ۱۶/۶ درصد کاهش به ۱۴۱هزارتن رسید. در نتیجه این وقایع، جمعیت باشقیرها تنها در سال ۱۹۶۹ توانست به میزان سال۱۹۲۶ برسد.
 
زبان باشقیرها از گروه زبان ترکی " '''[[ولگا – اورال]]'''" و از خانواده آلتای است. این زبان در عین حال در گروه [[قبچاق]] قرار داشته و به زیرگروه "'''قبچاق بلغار'''" تعلق دارد. زبان باشقیر از نظر واژگانی نسبتاً غنی می‌باشد. این زبان دارای ۲ لهجه که یکی در شمال شرقی و غربی و دیگری درجنوب غربی و مرکز مورد استفاده‌است، می‌باشد.
خط ۲۱۴:
خاک‌های باشقیر در اوایل سده سیزدهم تحت حاکمیت مغولان [[اردوی زرین]] یا بعبارت دیگر «چای بان» پسر «جوجی» قرارگرفت. باشقیرها که به ارتش مغول پیوسته بودند، باسقوط اردوی زرین بسال ۱۵۰۲ بین خان نشینی‌های مختلف تقسیم گردیدند. بخشی که در شمال بودند به خان‌نشین «[[قازان]]»، بخشی که در شمال شرقی بودند به سیبری و بخشی که در جنوب قرار داشتند به ارتش [[نوقای]] پیوستند. '''در سال۱۵۵۲ [[ایوان مخوف]]، خان‌نشین قازان را تحت استیلای خود در آورد. او در «اوفا» یک پایگاه نظامی تأسیس نموده و شهرهایی مانند [[سامارا]] و [[اورنبورگ]] را تسخیر نمود.'''
 
سال بعد نیز خان‌نشین آستراخان تحت استیلا قرار گرفت و در سال ۱۶۶۰ نیز [[توسعه‌طلبی]] روس‌ها با سقوط خان‌نشینی سیبری ادامه یافت. در سال ۱۷۱۳ روس‌ها حامی قزاق‌ها شناخته می‌شدند و در سال ۱۷۸۳ کریمه را تصرف کردند. روس‌ها بین سالهایسال‌های ۱۸۲۲ الی ۱۸۲۴ خان‌نشین قزاق راازرا از میان برداشته و تمامی ترکستان را تحت کنترل خود گرفتند.
 
با سقوط خان‌نشین قزاق وتوسعه خاک‌های روسیه، باشقیرها نیز به همراه دیگر اقوام منطقه سر به قیام برداشتند. اولین قیام میان سده‌های ۱۷ و ۱۸ بیش از۶ سال طول کشید. دومین قیام که بیش از ۵ سال به درازا انجامید از طرف ریش‌سفیدان هدایت شد. سومین انقلاب درسال ۱۷۵۵ تحت رهبری '''باترچی''' صورت گرفت. آخرین خیزش نیز بسال ۱۷۷۴ و با رهبری '''پوگاچِف'''انجام گرفت. در این میان با تحت استیلا قرار گرفتن مناطق باشقیرنشین، شمار جمعیت آنان نیز کاهش یافت. با انقلاب صنایع فلزی در سده هجدهم روستائیانی که زمین نداشتند به صورت کارکنان کارخانه در آمدند. در این میان مردم منطقه ایدیل-اورال و ثروت طبیعی آن‌ها نیز به استثمار روس‌ها در آمد.
خط ۲۲۵:
 
== سیاست ==
[[رئیس جمهور]] باشقیرستان، [[رستم حمیدوف]] است که در ژوئیه ۲۰۱۰ پس از استعفای [[مرتضی رحیموف]] به این مقام رسید. مرتضی رحیموف از سال ۱۹۹۳ مقام رییس جمهوریرئیس‌جمهوری باشقیرستان را بر عهده داشته‌است.<ref>[http://pe.rian.ru/foreign/parties/20100719/127152337.html پارلمان باشقیرستان انتصاب حمیدوف به سمت رئیس جمهور را تأئید کرد (خبرگزاری ریانووستی)]</ref>
 
== جغرافیا ==