آتیلا: تفاوت میان نسخه‌ها

| دوران = از ۴۳۴ تا ۴۵۳ میلادی

| پیش از = اللاک

| زادروز = ۴۰۶ میلادی

هون‌ها در ناحیه بین رود وُلگا و دشت‌های [[مجارستان]] می‌زیستند، از آغاز سدهٔ پنجم به تاخت و تازهای فراوان و پُرسودی در حوالی رود دانوب دست زدند، بنابراین، در حدود ۴۴۵ تا ۴۴۰ میلادی، دربار آتیلا به تجمل و زیبائی آراسته بود، شمارهٔ اسیرانی که می‌گرفتند بسیار بود، هر دو زبان یونانی و [[زبان لاتین|لاتین]] در دربار تکلم می‌شد، و دبیرانِ رومی تباررومی‌تبار رویدادهای خارجی را همواره به آگاهی خان می‌رساندند، آتیلا، زرد رنگتر از بیشتر افراد قومش بود، ساده می‌زیست و بی رحمی و خشونت نژادش را با ذوق دیپلوماسی، نازک کاریهای حقوقی و حتی آداب دانی درمی‌آمیخت، بی‌گمان راضی بود که با همسایگانش پیوندهای نیکو داشته باشد تا آزادانه بتواند خواربار و ساز و برگش را از منابع امپراتوری فراهم آوَرد، در ۴۴۰ میلادی معاهده‌ای با [[قسطنطنیه]] برای تحویل دام بسته شد و آتیلا عنوان شهروند رومی گرفت ولی پرداخت وجه دامها آن‌قدر عقب افتاد که در ۴۴۸ میلادی آتیلا به ناچار از دانوب گذشت، فیلیپولیس را گرفت و رهسپار پایتخت شد که امپراتور با وعدهٌ غرامت و حقوق او را از پیشروی بیشتر بازداشت، سال بعد تمامی این شرط‌ها نقض شد و ناممکن نیست که آتیلا را تشویق کردند که رو به غرب نماید.<ref>تاریخ لاروس، کتاب یکم، قرون وسطی، صفحهٔ ۲۹۳</ref>

در مارس ۴۵۱ میلادی، آتیلا همراه هفتاد هزار جنگجو و خانواده هایشانخانواده‌هایشان از [[راین (آلمان)|راین]] گذشت و [[ژرمن]]های وحشت زده را از پیش رویش می‌راند، زیرا وحشیگری‌های قومش در گُل از یادها نرفته بود، مِس، تروا، پاریس، و اورلئان فرو افتادند، در بهار سال بعد آتیلا کوشید به ایتالیا بتازد، نیروهایش سبک بودند زیرا تنها برای کسب غنیمت می‌آمدند، ارتش او آکویلیا را با خاک یکسان کردند که ساکنانش به ناچار به مرداب ریالتو (خاستگاه ونیز) پناه بردند، هنگام پیشروی به سوی رم به هیئت سفیران [[پاپ]] لئوی یکم برخوردند، مذاکرات پیش می‌رفت اما آتیلا توقف ناپذیر می‌نمود، پیش از این سوگند یاد کرده بود که اسبش را در رودخانه‌های اسپانیا آب بدهد، این بار بخت با اروپا مهربان بود، آتیلا در بهار سال ۴۵۳ ناگهان مُرد، امپراتوریش بی‌درنگ فرو ریخت و اردوهایش به سوی دریای آزوف پس نشستند.<ref>تاریخ لاروس، کتاب یکم، قرون وسطی، چاپ اول ۱۳۷۸ صفحات ۲۹۳ و ۲۹۴</ref>

* [[داگلاس سیرک]] در فیلم Sign of the Pagan (تأیید کافر) به دوران حکمرانی آتیلا پرداخته‌است او در این فیلم نقش آتیلا را به [[جک پالانس]] داده‌است.<ref name="autogenerated1" />

* [[مارگارت تاچر]] نخست وزیرنخست‌وزیر سابق [[انگلیس]] به صورت گسترده‌ای به آتیلای هون مشهور بود.<ref>[http://www.newstatesman.com/200005080049 New Statesman - Attila the Hen<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>