کریستال مایع: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از کشف اتفاقی اش، Reinitzer مطالعهٔ بیشتری در مورد کریستال‌های مایع را دنبال نکرد. این تحقیق توسط Lehmann کسی که پی برد او با یک پدیده جدید مواجه شده است،شده‌است، ادامه یافت. او قادر به مشاهدهٔ نور پلاریزه شد و سپس میکروسکوپ خود را با یک (نگه دارنده نمومه مجهز به بخاری) گرم نگه داشت که وی را قادر ساخت تا آزمایشات خود را در دماهای بالا انجام دهد. در پایان ماه اوت در سال ۱۱۱۹، او نتایج خود را در Zeitschrift fur physikamische منتشر کرد. کار Lehmann به‌طور قابل توجهی توسط شیمیدان Daniel voelander از آغاز قرن بیستم تا پایان بازنشتستگی اش در سال ۱۹۳۵ ادامه یافت. پس از جنگ جهانی دوم کار در آزمایشگاه‌های تحقیقاتی دانشگاه در اروپا در مورد سنتز کریستال‌های مایع دوباره آغاز شد. Daniel voelander یک محقق برجسته کریستال‌های مایع شروع به تحقیق در مورد این مواد در اواخر سال ۱۹۴۲ در انگلستان کرد. گروه او مواد جدیدی را که نشان دهنده حالت کریستالی بود سنتز (تولید) کردند و یک فهم بهتری از این که چگونه می‌توان مولکول‌های جدید را طراحی کرد تا این ویژگی را نمایش دهند ارائه داد.

کتاب او در مورد ساختار مولکولی و خواص کریستال مایع یک کتاب راهنما دربارهٔ این موضوع شد. یکی از شیمیدانان ایلات متحده ابتدا در سال ۱۹۳۵ در دانشگاه Cincinnati و سپس در دانشگاه Kent state شروع به مطالعهٔ کریستال‌های مایع کرد. درسالدر سال ۱۹۹۵ او با حضور بیش از ۱۲۲ دانشمند اولین کنفرانس بین‌المللی کریستال مایع در کنت اوهیو برگزار کرد. این کنفرانس آغاز تلاش در سرار جهان برای انجام تحقیقات در این زمینه که به زودی توسعهٔ بنامه‌های کاربردی علمی برای این مواد بود. مواد کریستال مایع کانون پروهش در توسعهٔ صفحه‌های نمایش تخت الکترونیکی در آغاز سال ۱۹۹۰ در آزمایشگاه RCA شد.