جوانی محمدرضا پهلوی: تفاوت میان نسخه‌ها

 

پیش از پایان دوره نظام تا زمان پادشاهی محمدرضا در سال ۱۳۲۰ او سمت بازرس کل [[ارتش]] را نیز داشت. محمدرضا در سال ۱۳۲۰ درجه [[سروان]]ی داشت و با همین درجه به [[پادشاه]]ی رسید. <ref>شکست شاهانه. ماروین زونیس. عباس مخبر. طرح نو. ۱۳۷۰</ref>

در این دوره پنج ساله، برنامه منظم صرف نهار با رضاشاه برقرار بود. رضاشاه محمدرضا را از کودکی با خود به سفر می‌برد.<ref>سفرنامه مازندران. رضاشاه پهلوی. مرکز پژوهش و نشر فرهنگ سیاسی دوران پهلوی. ۲۵۳۵</ref> این سفرها با بازگشت محمدرضا به ایران ادامه یافت. آموزشهای عملی پادشاهی به شکل مباحثات با رضاشاه هرروزه دنبال می‌شد.<ref>شکست شاهانه. ماروین زونیس. عباس مخبر. طرح نو. ۱۳۷۰</ref> البته خود شاه معتقد است:" در بحث با او به هیچ وجه به گفت و شنود به معنی واقعی کلمه نمی‌پرداختیم. من دیدگاههای خود را مطرح می‌کردم و اشارات و پیشنهاداتی ارائه می‌کردم. اما بحث به معنی متعارف آن به هیچ وجه مطرح نبود."<ref>شکست شاهانه. ماروین زونیس. عباس مخبر. طرح نو. ۱۳۷۰</ref> این نظر محمدرضا را منابع گوناگونی (از جمله اشرف پهلوی) تائید می‌کنند. <ref>شکست شاهانه. ماروین زونیس. عباس مخبر. طرح نو. ۱۳۷۰</ref><ref>من و برادرم.(چهره‌ها در آینه). اشرف پهلوی. محمود طلوعی. نشر علم. ۱۳۷۶</ref>