مرداویج زیاری: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌نشده][نسخهٔ بررسی‌نشده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
DejaVu (بحث | مشارکت‌ها)
جز ←‏اعتقادات: اصلاح املایی
خط ۱۳۰:
 
=== اعتقادات ===
اصول فکری و اعتقادی مرداویج به درستی شناخته نیست. این احتمال وجود دارد که او متناسب با پیشروی‌هایش، افکار و ایده‌های جدیدی را دنبال کرده‌است.<ref>{{پک|مفرد|۱۳۸۶|ک=آل زیار|ص=۱۵۲}}</ref> مشخص نیست در آغاز چه رویکردی نسبت به دین، مذهب و خلیفه داشته‌است و واکنشی نسبت به این مسائل از او گزارش نشده. بهانه قرار دادن بی‌احترامی [[اسفار بن شیرویه|اسفار]] به دین اسلام نیز می‌تواند تنها در جهت به قدرت رسیدن باشد؛ کمااین کهکمااینکه [[ابن علان قزوینی]]، از فرماندهان سپاهش، بی‌احترامی مشابهی به [[قرآن]] داشت که او واکنشی نشان نداد<ref>{{پک|مفرد|۱۳۸۶|ک=آل زیار|ص=۱۵۳}}</ref> و خود از مسلمانان شهر ری به اندازهٔ نامسلمانان [[جزیه]] گرفت.<ref>{{پک|رحمتی|شاهرخی|۱۳۹۱|ف=مرداویج و اندیشه احیای شاهنشاهی ساسانی}}</ref> در ابتدای به قدرت رسیدن لباس سیاه خلیفه را پوشید اما مدتی بعد ساز طغیان علیه او را نواخت و به [[تاریخ ایران]] توجه نشان داده و دستور داد همچون [[پادشاهان ساسانی]] برای او دو تخت، یکی از طلا و یکی از [[عاج]]، بسازند و برای اطرافیانش تخت‌هایی از نقره ساخت؛ همچنین [[تاج پادشاهان ساسانی|تاج کسری]] برای خود ساخت و قصد داشت با ترمیم [[ایوان کسری]]، آنجا را پایتخت خود قرار دهد.<ref>{{پک|مفرد|۱۳۸۶|ک=آل زیار|ص=۱۵۳}}</ref> مرداویج سر آن داشت تا بغداد را بگیرد، [[خلافت]] را براندازد، دولت عرب را از میان ببرد، پادشاهی ایرانیان را دوباره برقرار سازد و خود را «[[شاهنشاه]]» بنامد.<ref>{{پک|مهرآبادی|۱۳۷۴|ک=تاریخ سلسله زیاری|ص=۵۲}}</ref> خلیفه که از پیشروی وی تا [[خوزستان]] بیمناک بود، تصمیم گرفت با میدان دادن به برادران بویه زمینه ضعف مرداویج را فراهم آورد (غافل از اینکه روزی [[آل بویه]] یکی از دشمنانش خواهند شد).<ref>{{پک|مهرآبادی|۱۳۷۴|ک=تاریخ سلسله زیاری|ص=۳۱}}</ref>
 
اصغر محمودآبادی، عضو هیئت علمی تاریخ [[دانشگاه اصفهان]]، از علاقهٔ فراوان مرداویج به فرهنگ ایرانی می‌گوید و این که او قصد ایجاد «[[رنسانس]]» و بازگشت به فرهنگ [[ایران پیش از اسلام|پیش از اسلام ایران]] را داشته. به گفتهٔ او، مرداویج به موسیقی، نشان‌ها، پوشش و جشن‌های ملی ایرانیان علاقمند بود.<ref>{{یادکرد خبر|عنوان= مرداویج؛ در رؤیای احیای فرهنگ باستان|ناشر=ایسنا|نشانی=https://www.isna.ir/news/93122514747|تاریخ=۲۵ اسفند ۱۳۹۳ |}}</ref> ولی به نظر محسن رحمتی، دانشیار تاریخ [[دانشگاه لرستان]]، این احتمال هم وجود دارد که مرداویج با شرایطی که به وجود آمد، پس از آن که خلیفه حاضر نشد استیلای او بر متصرفات جدیدش را بپذیرد و آل بویه توانستند مناطقی از جمله [[فارس (سرزمین)|فارس]] را از جانب خلیفه دریافت کنند، خود را احیا کنندهٔ شاهنشاهی ساسانیان دانسته باشد تا [[مشروعیت]] لازم را به دست آورد. <ref>{{پک|رحمتی|شاهرخی|۱۳۹۱|ف=مرداویج و اندیشه احیای شاهنشاهی ساسانی}}</ref>