مالکیت فکری: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
M.R.Taghdir (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
M.R.Taghdir (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۴:
برخی نویسندگان نام «مالکیتهای فکری» را برای این حقوق ترجیح میدهند از آن جهت که منشأ این حقوق فکر و اندیشهٔ انسان است اما برخی دیگر واژهٔ «مالکیت معنوی» را مناسبتر میدانند از این جهت که برخی از این حقوق مانند سرقفلی بر اثر فکر و اندیشه تولید نمیشوند بلکه فقط به دلیل این که وجود مادی ندارد در قلمرو این حقوق جای میگیرند.<ref>[http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&UID=39284#_ftnref3 مبانی حقوق مالکیت فکری] پژوهشکدهٔ باقرالعلوم</ref> مشخصات مشترک انواع مالکیتهای فکری غیرقابل لمس بودن، انحصاریت، قانونی بودن و محدود بودن به ناحیه خاص است.<ref>Intellectual Property Theories, Yang D, Ch2, p22 2008</ref>
حقوق مالکیت فکری یکی از حقوق اساسی انسان محسوب میشود. ماده
تفاوت این نوع مالکیت با [[مالکیت]] کلاسیک در آن است که موضوع آن یک اثر فکری و تراوشهای ذهنی انسان است و نه یک پدیدهٔ معین مادی. مالکیت فکری ماهیتی مرکب از حقوق مالی و حقوق غیرمالی و مربوط به شخصیت انسان دارد. این ماهیت ترکیبی بهویژه در زمانی که نویسندهای حق انتشار اثر خود را به ناشر واگذار میکند مشخص میشود. چیزی که با این قرارداد منتقل میشود حق انتشار مادی و بهرهبرداری مالی از اثر است اما حق شخصی نویسنده برای دفاع از اثر و تجدیدنظر در آن باقی است و این بخش از حقوق وی که به [[حقوق معنوی]] یا حقوق اخلاقی شهرت دارد برخلاف دیگر حقوق مادی قابل انتقال نیست.<ref>صفایی، صص ۲۳۸–۲۲۷؛ کاتوزیان ص ۲۳–۲۴</ref>
نسبت به واژهٔ مالکیت در نام این حقوق نیز این ایراد وارد شده که حقوق مربوط به پدیدههای موضوع مالکیت فکری هرچند به مالکیت شباهت دارد ولی اوصاف مالکیت را ندارد.<ref>کاتوزیان، ص ۲۴</ref>
[[حقوق تجارت بینالملل|تجارت بینالملل]] ابتدا با تجارت کالا و سپس با تجارت خدمات رشد یافت و پس از آن موضوعاتی مانند تجارت سرمایه به منصه ظهور رسیدند. امروزه تجارت اموال فکری بیش از پیش در تجارت بینالملل نقش گستردهای ایفا میکند. نقش مالکیت فکری در تجارت بینالملل از چنان درجهای از اهمیت برخوردار است که کشور متقاضی برای پیوستن به [[سازمان تجارت جهانی]] باید به
بعضی محققان ادعا میکنند که حمایت از قوانین حق امتیاز علت اصلی موفقیت صنعتی سازی در انگلستان است.
== تاریخچه ==
عبارت «مالکیت معنوی» برای اولین بار در سال ۱۹۷۹، در مقالهای در مجله [[Monthly Review]] مورد استفاده قرار گرفت. اگرچه اولین مثال روشن از استفاده از این واژه در کاربرد امروزی، به سال ۱۸۰۸ بازمیگردد که این عبارت به عنوان تیتر مجموعهای از مقالات مورد استفاده قرار گرفت. معادل آلمانی این عبارت (به [[زبان آلمانی|آلمانی]]: Schutz des geistigen Eigentums)، هم همزمان با تأسیس [[کنفدراسیون آلمان شمالی]] و در تدوین [[قانون اساسی]] آن به کار
== حقوق مالکیت فکری ==
خط ۲۳:
مقررات مختلفی در ایران در مورد مالکیت فکری وجود دارد. «قانون ثبت علائم و اختراعات» مصوب ۱۳۱۰ و آئیننامهٔ اصلاحی آن مصوب ۱۳۳۸ به حق مخترع و مالکیت فکری در حوزهٔ صنعت و تجارت میپردازند. یک پیمان بینالمللی معروف به «اتحادیهٔ پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی و تجارتی و کشاورزی» مصوب ۱۸۸۳، که ایران در سال ۱۳۳۷ به آن ملحق شده، از دیگر اسناد قانونی ایران در این زمینهاست. در زمینهٔ حق مؤلف و هنرمند نیز [[قانون حمایت از حقوق مؤلفان و مصنفان و هنرمندان]] مصوب ۱۳۴۸ و آئیننامهٔ اجرائی آن مصوب ۱۳۵۰ در کنار «قانون ترجمه و تکثیر کتب و نشریات و آثار صوتی» مصوب ۱۳۵۲ از منابع قانونی در حقوق ایران در این زمینهاست.<ref>صفایی، ص ۲۲۸</ref>
ایران از سال
=== رشتهٔ دانشگاهی ===
خط ۳۲:
== منابع ==
* صفایی، سید حسین. ''دورهٔ مقدماتی حقوق مدنی. جلد اول: اشخاص و اموال''. چاپ دوم، تهران: نشر میزان، ۱۳۸۲، {{شابک|
* کاتوزیان، ناصر. ''دورهٔ مقدماتی حقوق مدنی: اموال و مالکیت''. چاپ هفتم، تهران: نشر میزان، ۱۳۸۲، {{شابک|
* داراب پور، مهراب. اصول و مبانی حقوق تجارت بینالملل، کتاب پنجم: حقوق رقابت، نمایندگی، تجارت الکترونیک و آفرینشهای فکری، گنج دانش،
== پیوند به بیرون ==
خط ۴۸:
[[رده:انحصار]]
[[رده:پردازش جمعی اطلاعات]]
[[رده:
|