عمل سزارین: تفاوت میان نسخه‌ها

قبل از شروع عمل سزارین، توسط [[آنژیوکت]] از یکی از رگ‌های خانم بارداری که قرار است زایمان سزارین کند عمل رگ‌گیری انجام می‌شود تا از طریق آن، مایعات و در صورت لزوم دارو داده شود. سپس به روش بی‌حسی نخاعی [[اسپاینال]]؛ Spinal، بی‌حسی [[اپیدورال]]؛ Epidural یا هر دو، شکم را بی‌حس می‌کنند. همچنین نوع دیگری از [[بیهوشی]] به نام [[بیهوشی عمومی]] که به سرعت باعث به خواب رفتن می‏‌شود، فقط در موارد اورژانسی انجام می‌گیرد. در اغلب موارد هنگام عمل سزارین به دلیل استفاده از بی‌حسی ناحیه‌ای، مادر می‌تواند هشیار باشد و پس از تولد نوزاد،[[نوزاد]]، او را در آغوش بگیرد.

پس از بی‌حس شدن، پزشک یک برشی عرضی در بالای اندام تناسلی ایجاد می‌کندمی‌کنند که البته گاهی هم این برش می‌تواند عمودی و از ناف تا بالای اندام تناسلی استباشد. پزشک بعد از انجام برش، نوزاد را از رحم خارج می‌کندمی‌شود. پس از خارج کردن نوزاد، پزشک جفت را نیز از رحم خارج می‌کندمی‌کنند و در نهایت،بعد محل برش جراحی را بخیه می‌زند. با توجه به احتمال برگشت مواد موجود در دستگاه گوارشی شما از مری به مجاری تنفسی هنگام عمل، حداقل هشت ساعت ناشتا بودن قبل از انجام عمل سزارین برنامه‌ریزی‌شده ضروری استمی‌زنند.<ref>{{یادکرد وب|کد زبان=fa|وب‌گاه=مادرشو|نشانی=https://madarsho.com/pregnancy/givingbirth/c-section/%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF-%D9%88-%D8%B6%D8%B1%D9%88%D8%B1%D8%AA-%D8%B2%D8%A7%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%B3%D8%B2%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%86|عنوان=روند و ضرورت زایمان سزارین|بازبینی=2018-10-30}}</ref>