آلاشت: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز ←اهمیت تاریخی: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
در خصوص وضیعت بافت ملی شهر آلاشت و ویژگیهای معماری بافت تاریخی شهر |
||
خط ۴۶:
[[پرونده:Museum of Reza Shah Pahlavi.jpg|بندانگشتی|270px|زادگاه رضاشاه]]
آلاشت در 19 تیرماه سال 1348 هجری شمسی توسط وزارت فرهنگ و هنر بدلیل داشتن شاخصه های معماری بومی و ارشمند با اسم محله قدیمی آلاشت و با شماره ثبت 867 ثبت ملی شد.
کوچه های تنگ و باریک با مصالح بومی ، سقف های تخته پوش ، جداره های ارزشمند همه و همه نشانی از اصالت این بافت تاریخی می باشد ،بافت قدیمی و کوچههای شهر مقیاسی انسانی داشته و دارای ارزش تاریخی میباشد، از این منظر میتوان این شهر کهن را در کنار روستاهای معروف دیگر ایران همچون [[ماسوله]] و [[ابیانه]]، [[میمند]] و … قرار داد.
در 24 اسفندماه سال 1388 57 هکتار از محدوده بافت تاریخی شهر آلاشت توسط رییس سازمان میراث فرهنگی به وزیر کشور بهمراه ضوابط عمومی حفظ بافت ابلاغ گردید ، بافت قدیمی ،ملی و ارزشمند شهر آلاشت بار دیگر در مهرماه سال 1393 بهمراه 167 محدوده بافت تاریخی با سیزده رویکرد عمومی برای حفاظت از آنها توسط شورای عالی معماری و شهرسازی به استانداری ابلاغ گردید.
در مازندران محدوده بافت تاریخی 6 شهر از جمله شهرهای بابل، قائمشهر ، بابلسر ، ساری،آمل و آلاشت در میان 168 بافت ارزشمند کشور به شهرداری ها و استانداری ابلاغ گردید، وسعت محدوده بافت تاریخی آلاشت نسبت به کل شهر در مقایسه با پنج شهر دیگر به مراتب بیشتر و نزدیک به 70% از بافت شهر بوده ، همچنین محدوده بافت تاریخی الاشت بدلیل ثبت ملی شدن تنها محدوده بافت تاریخی ثبت شده در میراث کشور می باشد.
== اهمیت تاریخی ==
|