آسانسور: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
UnitedPowers (بحث | مشارکتها) به نسخهٔ 24486639 ویرایش Mpj7 برگردانده شد. (توینکل) برچسب: خنثیسازی |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۴۹:
== نیروی محرکه ==
نیروی محرکه موتور آسانسورها سابقاً از موتورهای جریان مستقیم و توسط برق [[جریان مستقیم|برق جریان مستقیم]] بود که برای اینگونه موتورها از راه اندازهای گوناگونی همانند وارد - لئونارد استفاده میشد. با از دور خارج شدن موتورهای جریان مستقیم (DC) و معرفی موتورهای القایی سه فاز
موتورهای القایی مورد استفاده در آسانسور به همراه گیربکس (جعبه دنده) و چرخ طیار به کار میروند. این موتورها در ابتدا دارای یک استاتور و تک سرعته بودند. این سیستم دارای اشکالاتی از جمله تکان شدید در هنگام کار بود. به خاطر همین تکان شدید بود که سرعت نهایی کابین در این موتورها کم بود. پس از مدتی موتورهای دوسرعته به بازار عرضه شدند. این موتورها دارای دو استاتور جدا گانه هستند که برای دو سرعت تند و کند به کار میروند. تعداد قطب استاتور دور کند معمولاً چهار برابر دور تند است که باعث میشود سرعت دور کند موتور یک چهارم دور تند باشد. در این نوع موتورها استارت کار موتور با دور تند است. دو عامل یعنی نیروی عکس العمل دندهها در گیربکس و وجود چرخ طیار یا فلای ویل متصل به محور روتور موتور که دارای لختی دورانی است، مانع از تشدید تکانها میشوند. برای توقف موتور با استفاده از یک مدار الکتریکی استاتور دور کند وارد مدار شده و دور تند از مدار خارج میشود. تغییر جهت حرکت نیز با جابه جایی دو فاز امکانپذیر است.
خط ۱۰۵:
بلافاصله پس از پایان جنگ در سال ۱۳۶۷ صنعت ساختمان در ایران شروع به رشد میکند و به این دلیل صنعت آسانسور ایران نیز به حرکت در میآید؛ ولی بدون حضور شرکتهایی که قبل از انقلاب در ایران سرمایهگذاری کردهاند، بغیر از شرکت ایران شیندلر که هنوز تحت لیسانس شیندلر سوئیس فعال است.
پس ازجنگ تا به امروز شش شرکت تولیدکننده آسانسور در ایران که دارای مجوز از وزارت صنایع و معادن هستند فعال
== جستارهای وابسته ==
|