کوه نور (الماس): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Foadtavana (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه ویرایش با نرم‌افزار آی‌اواس
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۴:
این الماس در گذشته ۱۸۶٫۰۶۲۵ [[قیراط]] معادل ۳۷٫۲۱ [[گرم]] وزن داشت که در تراش جدیدی که در سال ۱۸۵۴ بر روی آن خورد، وزنش ۱۰۵٫۶۰۲ قیراط معادل ۲۱٫۶۱ شده‌است.<ref name="ReferenceA">[[:en:Koh-i-Noor|ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامه آزاد، ویرایش ۱۶ آوریل ۲۰۰۸]]</ref>
 
این الماس زوج الماس معروف [[دریای نور]] است که هم اکنونهم‌اکنون در [[برج لندن]] در [[بریتانیا]] نگهداری می‌شود و هر دو از قدیمی‌ترین جواهرات شناخته شده در جهان هستند.<ref name="ReferenceB">جواهرات سلطنتی ایران. چاپخانه بانک مرکزی ایران. اداره نشر اسکناس. ۱۳۳۹</ref> این الماس درشت سال‌ها میان حاکمان متعدد [[تاریخ هند|هند]]، [[مغول]]، [[تاریخ افغانستان|افغان]]، [[تاریخ ایران|ایرانی]] و بریتانیایی دست به دست شده استشده‌است.
 
دانستن محل و تاریخ واقعی یافتن کوه نور ممکن نیست. آنچه که مسلم است این است که کوه نور نه از معدن بلکه از زیر خاک بستر یک رودخانه بی آب، احتمالاً در جنوب هند، بیرون آورده شده استشده‌است.<ref name=":0">{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=fa|تاریخ=|وب‌گاه=بی‌بی‌سی فارسیُ ۳ دی ۱۳۹۵|نشانی=http://www.bbc.com/persian/world-38316293|عنوان=کوه نور؛ شش افسانه از یک الماس گرانبها}}</ref>
 
از آنجا که سایر الماس‌های درشت دوره مغول عمدتاً فراموش شده‌اند، وقتی در منابع تاریخی از الماس‌های منحصر به فرد هند نامی به میان می‌آید، تصور عمومی این است که منظور همان الماس کوه نور است.<ref name=":0" />
خط ۱۸:
 
== محل نگهداری ==
پس از آنکه این الماس سال‌ها بین حاکمان متعدد هندی، ایرانی، افغان، مغول و بریتانیایی دست به دست شد، از ۱۵۰ سال پیش تا کنون جزئی از [[جواهرات سلطنتی بریتانیا]] بوده استبوده‌است. این الماس ۱۰۵ قیراطی آخرین بار بر تاج [[الیزابت، شهبانوی مادر]] قرار داشت. اکنون الماس کوه نور، همراه با سایر اقلام جواهرات سلطنتی بریتانیا در محل خاصی در برج لندن، قصری تاریخی در ساحل شمالی رود [[تیمز]] نگهداری می‌شود.<ref name="bbc.com" /><ref name="ReferenceC">{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://www.bbc.com/persian/world/2016/04/160419_an_india_uk_koohinoor_diamond |عنوان = دولت هند دیگر ادعایی بر الماس کوه نور ندارد | ناشر = بی‌بی‌سی فارسی |تاریخ = ۳۱ فروردین ۱۳۹۵|تاریخ بازدید = ۱۹ آوریل ۲۰۱۶}}</ref>
 
== ادعاهای مالکیت کوه نور در حال حاضر ==
افزون بر بریتانیا که الماس مشهور کوه نور را دراختیار دارد، کشورهای [[هند]]، [[پاکستان]]، [[افغانستان]] و [[ایران]] نیز مدعی مالکیت آن هستند.<ref name="ir.sputniknews.com">{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://ir.sputniknews.com/world/20151204/997946.html |عنوان = وکیل پاکستانی خواستار بازگرداندن الماس "کوه نور" از بریتانیا است. | ناشر = Sputnik فارسی|تاریخ = ۴ دسامبر ۲۰۱۵|تاریخ بازدید = ۷ دسامبر ۲۰۱۵}}</ref>
 
هند درمورد مالکیت الماس کوه نور ادعا کرده و گفته است که کوه نور به طوربه‌طور غیرقانونی تصاحب شده و باید به کشور هند پس داده شود.<ref name="india-claim">{{cite web|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/727231.|title=Indian MPs demand Kohinoor's return |work=BBC News |date=2000-04-26 |accessdate=2009-08-10}}</ref> در سال ۱۹۹۷ هنگامی که ملکه [[الیزابت دوم]] مشغول سفری رسمی به هند به مناسبت پنجاهمین سالگرد استقلال این کشور بود بسیاری از هندی‌ها در هند و بریتانیا خواستار بازگشت الماس کوه نور به هند شدند. با این وجود و با اینکه تعدادی از نهادهای فرهنگی هند می‌کوشند دولت هند را وادار کنند که از بریتانیا بخواهد که الماس کوه نور را پس بدهد، اما بنابر گزارش خبرگزاری هند (پی‌تی‌آی)، وی نارایاناسامی، وزیر مشاور در امور برنامه‌ریزی هند در پاسخ به سؤال مجلس عوام ([[لوک‌سابا]]) گفت که دولت هند تصمیمی برای بازپس گرفتن کوه نور و [[تخت طاووس (نادری)]] ندارد.<ref name="bbc.com" />
 
[[دیوید کامرون]]، نخست وزیر بریتانیا، در سال ۲۰۱۰ با اشاره به [[معاهده سال ۱۹۷۰ یونسکو]] که به اعاده میراث فرهنگی مربوط است گفت: «اگر به یکی [از این درخواست‌ها] بله بگویید، ناگهان می‌بینید که [[موزه بریتانیا]] خالی شده است. متأسفانه باید بگویم که کوه نور همان‌جا که هست می‌ماند.»<ref name="bbc.com" />
او همچنین در در ۲۱ فوریه سال ۲۰۱۳ در حالی که از هند بازدید می‌کرد دربارهٔ کسانی که خواهان بازپس گرفتن الماس هستند به سادگی گفت «کسی پشتیبان آنها نیست».<ref name="huffington">{{cite news| title=Koh-i-Noor Diamond Will Not Be Returned To India, David Cameron Insists| url=http://www.huffingtonpost.co.uk/2013/02/21/koh-i-noor-diamond-not-returned-india-david-cameron-insists-pictures_n_2732342.html| last=Nelson| first=Sara C.| work=[[The Huffington Post]]| date=21 February 2013| accessdate=2013-07-27}}</ref>
 
در دسامبر سال ۲۰۱۵، یک وکیل پاکستانی بنام جاوید اقبال جعفری با ثبت دادخواستی در دادگاه، خطاب به ملکه الیزابت دوم به‌عنوان [[خوانده]] و پاسخگو برای بازپس گرفتن الماس کوه نور اقدام کرد.<ref>{{cite news|url=https://uk.news.yahoo.com/pakistan-court-filing-asks-british-queen-return-koh-130645002.html#A7pTaCg|title=Pakistan court filing asks British queen to return Koh-i-Noor diamond|publisher=Reuters|first=Mubasher|last=Bukhari|date=3 December 2015}}</ref> جعفری مدعی شد که الماس کوه نور متعلق به [[پنجاب (پاکستان)|ایالت پنجاب پاکستان]] بود اما انگلیسی‌ها در اواسط سده ۱۹ میلادی که هند مستعمره آنهاآن‌ها بود، این الماس را به زور گرفتند. اما پاکستان نمی‌تواند به‌سادگی این الماس را برگرداند چون مقامات هند نیز بارها یادآور شده‌اند که این الماس متعلق به آنهاست و ایران و افغانستان نیز از دلایلی برای مطرح کردن ادعای مالکیت این الماس گرانبها برخوردارند.<ref name="ir.sputniknews.com" />
 
در آوریل ۲۰۱۶ دولت هند اعلام کرد این کشور دیگر ادعایی بر الماس کوه نور ندارد. مشاور عالی حقوقی دولت هند به دیوان‌عالی این کشور گفت که این الماس «نه دزدیده شده و نه به زور برده شده است.» رانجیت کومار گفت: این الماس توسط زمامداران سابق پنجاب، به کمپانی هند شرقی بریتانیا «هدیه داده شده بود.»<ref name="ReferenceC" />
خط ۴۷:
'''روایت سوم: کوه نور در قرن هفده میلادی از معدن کولار واقع در ایالت آندراپرادش در جنوب هند و در زمان حیات کریشنا به دست آمده است'''
 
واقعیت: دانستن محل و تاریخ واقعی یافتن کوه نور ممکن نیست. به همین دلیل کوه نور به صورت گوهر پرمعمایی درآمده است. برخی معتقدند که کوه نور در حقیقت همان سنگ قیمتی افسانه‌ای است که در داستان‌های [[بهاگاواد پورانا]]، دربارهٔ [[کریشنا]] (یکی از محبوب‌ترین خدایان هندو) به آن اشاره شده استشده‌است.
 
آنچه که مسلم است این است که کوه نور نه از معدن بلکه از زیر خاک بستر یک رودخانه بی آب، احتمالاً در جنوب هند، بیرون آورده شده استشده‌است. توجه شود که هیچ‌کدام از الماس‌های هند از معدن استخراج نشده و تنها در رسوب بستر رودخانه‌های بی آب این کشور، کشف شده‌اند.
 
'''روایت چهارم: کوه نور باارزش‌ترین گنجینه مغول بوده استبوده‌است.'''
 
واقعیت: در حالی که [[هندوئیسم|هندوها]] و [[سیک]]‌ها در مقایسه با سایر سنگ‌های قیمتی به الماس اهمیت زیادی می‌دادند، مغول‌ها و ایرانیان قدیم، سنگ‌های بزرگ قیمتی تراش داده نشده با رنگ‌های زنده را ترجیح می‌دادند. به نظر می‌رسد که کوه نور در خزانه مغول‌ها تنها یکی از سنگ‌های متعدد قیمتی بوده که جمع‌آوری شده بود و سنگ‌های الماس جزو مهم‌ترین جواهرات این گنجینه نبود. زیرا برای مغول‌ها [[لعل]] [[بدخشان]] و بعدها [[یاقوت سرخ|یاقوت]] [[میانمار|برمه]] جذاب‌تر بوده استبوده‌است. حتی گفته می‌شود که [[نصیرالدین همایون]] امپراتور مغول، هنگامی که در تبعید بود الماس بابری را (که به احتمال زیاد همان کوه نور بوده (به [[شاه طهماسب یکم]] پادشاه ایران هدیه کرد. الماس بابری، سرانجام به دِکان (قلمرو فرمانروایان مغول در مرکز و جنوب هند) بازگردانده شد. اینکه چگونه یا چه زمانی دوباره از دربار پادشاهان مغول سردرآورده بود معلوم نیست.
 
'''روایت پنجم: کوه نور را از شاه محمد فرمانروای مغول، ضمن بازی تشریفاتی تعویض عمامه‌ها، با زیرکی دزدیده بودند.'''
 
واقعیت: کوه نور قطعه جواهری نبود که که [[محمد شاه گورکانی]] آن را با سهل انگاری و بدون محکم‌کاری در [[عمامه]] خود پنهان کرده باشد. به نوشته [[میرزا محمدکاظم مروی|میرزا محمد کاظم مروی]] مورخ ایرانی که خود یک شاهد عینی بوده، پادشاه مغول نمی‌توانست این جواهر را در عمامه‌اش پنهان کرده باشد زیرا در آن موقع این سنگ گرانبها، زینت بخش گرانبهاترین و نفیس‌ترین مبلمانی بود که تا کنون ساخته شده، یعنی تخت طاووس شاه جهان (از پادشاهان گورکانی هند) و در معرض دید همگان بوده استبوده‌است.
 
'''روایت ششم: یک تراشکار ناشی ونیزی به دلیل عدم مهارت، هنگام تراش و جلا دادن کوه نور تا حد قابل توجهی آن را کوچک‌تر کرده استکرده‌است.'''
 
واقعیت: [[ژان باتیست تاورنیه]] [[بازرگان]] جواهر و جهانگرد اهل [[فرانسه]] که [[اورنگ‌زیب]] پادشاه مغول به او اجازه بازدید از مجموعه جواهرات خصوصی خود را داده بود، می‌گوید که یک تراشکار جواهر به نام اورتنسیو بورگیو، یک سنگ درشت الماس را ناشیانه تراش داده و در نتیجه آن را به مراتب کوچک‌تر کرده بود.