بنارس: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰.۱) +مرتب (۱۴.۹ core): + رده:شهرهای اوتار پرادش |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۳۵:
بنارس از شهرهای مهم تاریخی، فرهنگی و تجاری هند، و از مراکز قدیمی و مهم [[شیعیان]] [[شبه قاره هند]] بهشمار میرود.
واژه بنارس، شکل دیگر واژه وارانسی است. برخی این نام را برگرفته از نام دو رودخانه ورونه و آسی میدانند، که پایه علمی ندارد. از دیگر نامهای معروف آن ''کاشی'' است که ظاهراً از نام یکی از قبایل آریایی نژاد آن منطقه برگرفته
== پیشینه ==
بنارس در سال [[۵۹۰ (قمری)|۵۹۰ق]] به تصرف [[معزالدین محمد سام]] درآمد و بسیاری از [[بت]]های معابد متعدد آن نابود و شهر ویران شد. [[بابر]] در [[۹۳۶ (قمری)|۹۳۶ق]] آن را گرفت. در دوره [[اکبرشاه]]، راجه جی سینگه معابد متعدد و [[رصدخانه]]ای در آنجا ساخت. [[اورنگ زیب]] مسجدی به جای یکی از معابد قریم هندی آن بنا نهاد. در [[۱۷۷۵ (میلادی)|۱۷۷۵م]] بنارس به [[بریتانیا]] واگذار گردید و در [[۱۹۵۰ (میلادی)|۱۹۵۰م]] جزء اتحادیه هند شد.<ref name="دائرةالمعارف ف"/>
از آنجا که بنارس بر سر راه ارتباطی مراکز مهم علمی و ادبی چون [[آگره]]، [[لکهنو]]، [[عظیمآباد]] و [[جونپور]] قرار داشت، به یکی از محلهای مهم تجمع شعرا، ادبا و دانشمندان تبدیل شد. شاعران و ادبای [[فارسی]]گوی بسیاری در زمان [[اکبرشاه]]، [[جهانگیرشاه]] و [[شاه جهان]]، اهل بنارس بودند یا در آنجا زندگی میکردند. بنارس امروزه نیز از مراکز آموزش زبان فارسی است.
در مراسم مذهبی هندوها در این شهر بیش ۴۰۰۰۰ جسد سوزانده میشود و تعداد زیادی جسد هم تحت عنوان (اجساد طرد شده) در رودخانه گنگ رها میشوند، که به مرور زمان فاسد شده یا خوراک حیوانات میشوند.{{مدرک|}}
|