محمود حلبی: تفاوت میان نسخه‌ها

== زندگی ==

در ۱۳ جمادی الاول ۱۳۱۸ هجری قمری ([[۱۷ شهریور]] [[۱۲۷۹]]) متولد شد. ادبیات را بعد از گذراندن دوره‌های مقدماتی نزد [[میرزا عبدالجواد نیشابوری]] معروف به [[ادیب نیشابوری]] یا ادیب اول، فرا گرفت. سپس دروس سطح مقدمات فقه و اصول و منطق را نزد محقق، [[میرزا محمد باقر مدرس رضوی]] و [[میرزا جعفر شهرستانی]] فرا گرفت.

محمود حلبی بیست سال از محضر میرزا مهدی اصفهانی استفاده کرد و از نزدیکترین شاگردان او بود.

 

بعد از سال‌ها با تأسیس [[انجمن حجتیه]] به مبارزه با بهاییت پرداخت و سبک نوینی را در نقد علمی و گفتگوی بین ادیان از طریق بحث تطبیقی و روش حلی و نقضی پایه‌گذاری نمود. او هرگز به روش‌های خشونت آمیز در مورد دگر اندیشان معتقد نبود و به همه درس آموختگان خویش توصیه می‌نمود که هرگز از مدار علمی و هدایتی خارج نشوند و می‌گفت ما با وجود سلاح علمی به هیچ سلاح دیگری نیاز نداریم و راضی نیستیم از بینی یکنفر حتی از مخالفان خونی جاری شود و روزی کسی قطع شود و اهانتی بشودو حدود سی سال بر این نهج به هدایت و ارشاد مبتدیان پرداخت و صدها بهائی را مسلمان نمود. پس از توفیق در این میدان به ترویج دروس معارفی و به القای دروس [[میرزا مهدی اصفهانی]] در قشر تحصیل کرده پرداخت؛ که با نقد تحلیلی، آموزه‌های فلسفی و عرفانی موجود در کتاب‌های قدما را محققانه به بررسی کشید و نشان داد آموزه‌های وحیانی نیاز به وام ستانی از مکاتب بشری ندارد و اثر این تدریس و تدرس توانست خط معارف سره قرانی و حدیثی را بار دیگر به عنوان مکتب مستقل وحیانی برفراز دارد.

 

 

وی در حدود ۸۰ سالگی به بیماری قلبی مبتلا می‌شود و در شامگاه روز جمعه ۱۷ [[رمضان]] ۱۴۱۸ برابر ۲۶ دی ۱۳۷۶ و در ۹۷ سالگی وفات یافت. پس از مرگش، محمود حلبی را در شب نوزدهم ماه [[رمضان]] در کنار مرقد [[شیخ صدوق]]، [[ابن بابویه]] طبق وصیتش دفن کردند.

== منابع ==

{{ویکی‌انبار|Mahmoud Halabi}}

 

== پیوند به بیرون ==