کوئنتین تارانتینو: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
MammothBot (بحث | مشارکت‌ها)
اصلاح پیوند(های) داخلی با ویرایشگر خودکار فارسی
MammothBot (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱۱۰:
موسیقی در فیلم‌هایی که تارانتینو کارگردانی آن‌ها را انجام داده از جایگاه بالایی برخوردار است. خود تارانتینو در این مورد می‌گوید که در اتاق خوابش در حالی که به موسیقی گوش می‌دهد، صحنه‌های فیلم‌هایش را که با ریتم آن آهنگ سازگار است خلق می‌کند.
 
در سال ۲۰۱۲ و در مجله ''سایت اند سوند'' تارانتینو نام ۱۰ فیلم برتر مورد علاقه‌اش را نام برد. این فیلم‌ها شامل این موارد بود: [[اینک آخرالزمان]]، تحمل خبرهای بد، [[کری (فیلم ۱۹۷۶)|کری]]، ژولیده و مغشوش، [[فرار بزرگ (فیلم ۱۹۶۳ میلادی)|فرار بزرگ]]، [[منشی همه‌کاره او]]، [[آرواره‌ها (فیلم)|آرواره‌ها]]، دوشیزگان زیبا در نوبت، طوفان چرخنده، ساحر، [[راننده تاکسی (فیلم ۱۹۷۶ میلادی)|راننده تاکسی]] و [[خوب بد زشت]]. وی همچنین از طرفداران فیلم ''به‌هم ریختن'' به کارگردانی [[برایان دی پالما]] است. این طرفداری به حدی بود که بازیگر اصلی این فیلم ([[جان تراولتا]]) را برای بازی فیلم خودش ([[داستان عامه‌پسند]]) دعوت به همکاری می‌کند. در سال ۲۰۰۷ تارانتینو همچنین با اظهار نظر در خصوص فیلم [[آپوکالیپتو]] می‌گوید که این فیلم یک شاهکار او احتمالاً بهترین فیلم آن سال بوده‌است.
 
[[استیو بوشمی]]، از بازیگران سرشناس سینما، دربارهٔ سبک فیلم‌سازی تارانتینو می‌گوید که سبک وی نوعی انفجار انرژی ولی در عین حال متمرکز است. بابت همین سبک است که وی در سرتاسر جهان تبدیل به چهره‌ای سرشناس تبدیل شده‌است. سبک فیلم‌سازی وی به نوعی است که حس خنده مخاطب را در زمان دیدن صحنه‌ای که خنده‌دار نیست تحریک می‌کند که البته خود تارانتینو در این خصوص می‌گوید فیلم‌هایش همگی درام هستند و هیچ‌کدام در ژانر کمدی نیستند.