ابوالقاسم جنتی عطایی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۲۰:
وی سپس برای تکمیل و ادامهٔ تحصیلات عالی خویش عازم [[فرانسه]] گردید و دکتری ادبیات تطبیقی خود را از [[دانشگاه سوربن]] پاریس دریافت نمود.
 
جنتی عطایی سپس به ایران بازگشت و فعالیت گستردهٔ خویش را در عرصه‌های مختلف مربوط به تخصص خویش آغاز نمود. وی از جمله برای سالهاسال‌ها مدرس تأتر در هنرستان تأتر و موسیقی بود و تدریس تئاتر را در دیگر مراکز آموزشی کشور بر عهده داشت. وی همچنین در دوران فعالیتش به تألیف و تحقیق در زمینه‌های مختلف مرتبط با هنر نمایش مشغول بود و در ضمن خود چندین نمایشنامه نوشت و شخصاً به کارگردانی این نمایشنامه‌ها پرداخت.
 
از جمله دیگر فعالیتهایفعالیت‌های او، فعالیت وی در عرصهٔ مطبوعات و روزنامه‌نگاری بود که تا واپسین سالهایسال‌های عمرش تداوم یافت.
 
وی مدتی بعد از پیروزی [[انقلاب اسلامی]] به فرانسه مهاجرت کرد و سالهایسال‌های پایانی عمر خویش را در پاریس گذراند.
 
ابوالقاسم جنتی عطایی سرانجام پس از عمری خدمت در جهت اعتلای هنر نمایش در ایران، در روز ۱۹ خرداد ماه سال ۱۳۷۲ خورشیدی در پاریس دیده از جهان فروبست. از وی تعداد زیادی مقاله و نوشته در نشریات مختلف و چندین کتاب به یادگار مانده‌است.
 
== فعالیتهای مطبوعاتی ==
ابوالقاسم جنتی عطایی فعالیتهایفعالیت‌های مطبوعاتی خود را از سن ۱۸ سالگی و از سال ۱۳۱۴ خورشیدی با نوشتن مطلب برای نشریات گوناگون آغاز کرد. وی در دوران زندگی خویش با نشریات و مجلات معتبر بسیاری همکاری نمود. از جمله نشریاتی که وی با آنهاآن‌ها همکاری مستمر داشت می‌توان به نشریاتی چون: بررسی‌های تاریخی، اطلاعات ماهانه و بعضی مجلات هفتگی اشاره نمود.
 
== افتخارات و جوایز ==
وی که در سرتاسر دوران فعالیت هنری و مطبوعاتی خویش از هنرمندان شاخص و برجستهٔ تئاتر کشور محسوب می‌شد، در سال ۱۳۳۶ خورشیدی برای یکی از نمایشنامه‌های خویش به نام سربازان جاوید موفق به دریافت جایزهٔ اول نمایشنامه نویسینمایشنامه‌نویسی وزارت فرهنگ و هنر در سطح کشور شد.
 
== آثار و تألیفات ==
خط ۴۷:
* نمایشنامه‌های مدارس
* نکات اساسی نامه نگاری
* سربازان جاوید (برندهٔ جایزهٔ اول نمایشنامه نویسینمایشنامه‌نویسی سال ۱۳۳۶)
* شیرمردی از خراسان (شامل هشت داستان و نمایشنامهٔ کوتاه)
* سیاه خوشبختی