فوق‌العاده بلند و بیش از حد نزدیک: تفاوت میان نسخه‌ها

'''''فوق‌العاده بلند و بیش از حد نزدیک''''' یا '''''خیلی بلند و فوق‌العاده نزدیک''''' {{انگلیسی|Extremely Loud and Incredibly Close}} یک فیلم آمریکایی [[درام]] محصول سال ۲۰۱۱ برگرفته از رمانی به همین نام نوشته جاناتان سافرن فوئر می‌باشد که توسط [[استیون دالدری]] کارگردانی شده استشده‌است. [[توماس هورن]]، [[ماکس فون سیدو]]، [[تام هنکس]]، [[ساندرا بولاک]]، [[ویولا دیویس]] و [[جان گودمن]] از بازیگران این فیلم هستند.

فیلم در [[نیویورک]] تولید شده استشده‌است. علی‌رغم نقدهای متفاوتی که از منتقدان دریافت نموده این فیلم نامزد [[جایزه اسکار بهترین فیلم]] و بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شده‌است.

تا اینکه پس از گذشت یک سال از حادثه مرگ پدر در حین جستجو در کمد پدرش (که بعد از مرگ وی دست نخورده باقی‌مانده) و شکستن اتفاقی یک گلدان سفالی آبی رنگ، پاکت کوچکی را درآندر آن پیدا می‌کند که درون آن یک کلید قرار دارد و روی پاکت نوشته شده «بلک».

هم‌زمان با جستجویی که اسکار بصورت پیاپی برای پیدا کردن قفل دارد آشنایی‌اش با پیرمرد ساکت و صامتی که ظاهراً مستأجر مادربزرگش است شروع می‌شود و او داستان خود را برای پیرمرد می‌گوید، پیرمرد به اسکار قول می‌دهد که در یافتن قفل (که بصورت یک وسواس برای اسکار درآمده) به وی کمک کند و با او شروع به جستجو در شهر بزرگ نیویورک می‌کند و در طی سفرهای داخل شهری که با اسکار دارد به وی کمک می‌کند که بر برخی از ترس‌های خود مثل ترس شدیداز مترو (قطار زیرزمینی) و ترس از رد شدن از پل غلبه کند؛ ولی پس از مدتی پیرمرد از جستجو برای قفل ناامید شده و به اسکار می‌گوید که دیگر جستجو فایده‌ای ندارد و بیهوده است و اینکه تصور می‌کرده وضعیت بهتر خواهد شد در حالیکه بدتر شده و اسکار را ترک می‌کند، اسکار همچنان به جستجو ادامه می‌دهد و دائماً این جمله پدر را به یاد می‌آورد که «هرگز دست از جستحو برندار» تا سرانجام صاحب قفل را می‌یابد و تمام موضوع را برای او تعریف می‌کند اما با یافتن صاحب کلید متوجه می‌شود که کلید دارای رمز و راز خاصی نبوده استنبوده‌است و او را به پدرش نزدیک تر نساخته.

پس از این، در جایی که تقریباً انتظار می‌رود داستان به پایان رسیده باشد فیلم ادامه پیدا می‌کند و اسکار ماجرای جستجو را با مادرش در میان می‌گذارد و مادر ابراز می‌کند که از تمام جریان آگاه بوده و در تمام سفر از قبل به جاهایی که اسکار باید می‌رفته سر می‌زده و از آنهاآن‌ها می‌خواسته که با وی خوش رفتاری کنند و به نوعی از دور مراقب و نگران او بوده. (این بخش از فیلم که بازگشت اسکار به سوی مادر و نوعی آشتی با وی می‌باشد شاید اشاره‌ای باشد به آشتی اسکار با خودش و کمک اسکار به بخشش خودش و رهایی از احساس گناه).

در طی این سفر اکتشافی اسکار مانند کسی که با بازگو کردن خاطرات خود پیش یک روانکاو و واکاوی موضوعات از قید آنهاآن‌ها آزاد می‌شود به نوعی احساس آرامش، رهایی، بخشش و پذیرش می‌رسد.

فرم روایی فیلم پیچیده و چندلایه است، بدون آن که لحظه‌ای به پراکندگی دچار شود. ریزه پردازی‌ها به روایت آنقدر قوی است که بدون اطلاع قبلی متوجه می‌شوید یا نویسنده [[رمان نویس]] بوده یا فیلمنامه از روی کتابی برداشت شده استشده‌است.

الکساندر دسپلت آهنگساز فوق‌العاده ایی است و سبک کاری او کلاسیک بشمار می‌رود که بطور عمده بر روی پیانو تمرکز کرده استکرده‌است. همانند سایر آثار او در [[موسیقی متن فیلم|موسیقی متن]] بجا و فوق‌العاده این فیلم نیز اجراهای دسپلت دارای آکوردهای بخصوص و جالبی است که فضای اطراف موضوع را تیره‌تر از چیزهای دیگر نشان دهد.