[[پرونده:Willamette Meteorite AMNH.jpg|بندانگشتی|شهاب‌سنگ ۱۴ تنی از جنس آهن-نیکل، پیداشده در ایالات متحده - ۱۹۰۲]]
یک شهاب سنگ'''شهاب‌سنگ''' {{انگلیسی|Meteorite}} قطعهٔ جامدی از بقایای جامانده از جرم‌هایی مانند یک [[دنباله‌دار]]، [[سیارک]] یا [[شهاب‌واره]] است که در اصل در [[فضای بیرونی]] شکل گرفته و توانسته پس از گذر از [[اتمسفر|جو]] و تحمل تأثیر آن، بر روی [[رویداد برخوردی|سطح زمین]] یا یک سیارهٔ دیگر انتقال یابد. هنگامی که جرمی به جو وارد می‌شود، عوامل گوناگونی مانند [[اصطکاک]]، [[فشار]] و تعامل شیمیایی با گازهای اتمسفری، باعث گرم شدن جرم و انتشار آن انرژی می‌شوند. این جرم سپس به یک شهاب‌واره تبدیل می‌شود و برای زمان کوتاهی یک آذرگوی را تشکیل می‌دهد که همچنین به عنوان یک شهاب ثاقب یا ستارهٔ درحال سقوط دیده و شناخته می‌شود؛ [[اخترشناس]]ان نمونه‌های درخشان این پدیده را '''آذرگوی''' می‌نامند. ''شهاب‌سنگ‌هایی'' که در ورود خود تأثیر جو را تحمل کرده‌اند، اندازه‌های بسیار متفاوتی دارند. برای [[زمین‌شناس]]ان، یک آذرگوی ''شهاب‌سنگی'' است که به اندازهٔ کافی بزرگ باشد تا بتواند یک [[دهانه برخوردی]] ایجاد کند.
شهاب‌سنگ‌ها بیشتر از [[سنگ]] و [[فلز]] تشکیل شده‌اند. این اجرام هنگامی که وارد جو [[زمین]] می‌شوند به دلیل قطر زیادشان از جو می‌گذرند و دهانه‌ها و عوارض گوناگونی را از خود بر جای می‌گذارندبرای نمونه دهانهٔ [[بارینجر]] در [[آریزونا]] و دهانهٔ [[وردفورت]] در [[آفریقای جنوبی]].
