ناوچه سهند (کلاس الوند): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱:
{{جعبه کشتی جنگی
| نام = ناوشکنناومحافظ سهند (فرامرز)
| پرچم ={{پرچم|ایران}}
| تصویر =IS Sahand (F-74) 1977.jpg
| زیرنویس =
| برگرفته =واسپر کلاس ام‌کا۵
| نوع = [[ناوشکنناومحافظ سبک]] فریگیت
| کلاس = کلاس الوند (کلاس سام)
| کشور = {{پرچم|بریتانیا}}
خط ۳۷:
| اوراق =
}}
'''ناوچهناو سهند''' یکی از [[ناوچه‌هایناومحافظهای کلاس سام]] [[نیروی دریایی ایران]] بود که پیش از انقلاب '''ناوچهناو فرامرز''' نامیده می شد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.militaryfactory.com/ships/detail.asp?ship_id=IRIS-Alvand-F71|عنوان=IRIS Alvand (F-71) Light Frigate - History, Specs and Pictures - Navy Ships|تاریخ بازدید=۲۷ آبان ۱۳۹۰|نویسنده=|ناشر=|زبان=انگلیسی}}</ref>
 
این ناوچهناو بهار سال ۱۳۶۷ (۱۸ آوریل ۱۹۸۸) در جریان [[عملیات آخوندک]] نیروی دریایی ایالات متحده غرق شد. سهند وقتی در ده مایلی جنوب غرب [[جزیره لارک]] قرار داشت توسط دو هواپیمای تهاجمی [[ای-۶ اینترودر]] موقعیت‌یابی شد و سپس با دو موشک ضد کشتی [[هارپون]] و دو بمب [[هدایت لیزری]] ِ [[ای‌جی‌ام-۱۲۳ اسکیپر]] مورد اصابت قرار گرفت. سپس بمب‌های خوشه‌ای راک‌آی پرتاب‌شده توسط یکی از اینترودرها و یک موشک هارپون دیگر از ناوشکن جوزف اشتراوس کار کشتی را تمام کرد. سهند ساعت‌ها در حال سوختن بود تا اینکه بالاخره آتش به مخزن مهمات آن رسیده و باعث انفجار و غرق کشتی شد. آخوندک نخستین عملیاتی بود که ارتش ایالات متحده در آن از موشک سطح‌به‌سطح در درگیری دریایی استفاده نمود.
 
فرمانده اول این ناوچه ناخدا بهروز شاهرخ‌فر و فرمانده دوم ناخدا علی رضایی بود. علی رضایی در گفتگویی با روزنامه همشهری ماجرای درگیری منجر به غرق شدن کشتی خود را شرح داده است. به گفته وی پس از گلوله‌باران شدن یک [[هواپیمای شناسایی]] آمریکایی که به سمت این ناو می‌آمده، حمله آمریکایی‌ها آغاز می‌شود: «یک مرتبه دیدم یک هواپیمای آمریکایی دیده می‌شود. انگار خوابیده بود روی آب. مستقیم آمد. انگار می‌خواست بنشیند روی ما. آمد روی ما و یک دفعه کشید بالا. از بچه‌ها هرکس پشت مسلسل بود زد. ما از خود بندر آتش به اختیار داده بودیم. گفتیم آقا، همه پشت مسلسل‌ها بزنید. معطل نشوید. تیربارها ضدموشک بود: با سرعت بالا. چون آتش، به اختیار بود همین‌طور می‌زدند. هواپیما را سوراخ‌سوراخش کردند. این بهانه‌ای شد که آنها ناو را بزنند. این هم بهانه خوبی شد برای آمریکایی‌ها.»
 
۱۵ دقیقه بعد از رفتن هواپیما، حمله آمریکایی‌ها آغاز شد و سهند بیشتر از چند دقیقه نتوانست مقاومت کند پس از از کار افتادن سکان ناو ،با دستور فرمانده ناو به سکاندار ناو [[ناوسروان حبیب اله جلالی]] برای هدایت ناو از طریق سکان پایه و مواجه شدن با تخریب سکان پایه ناخدا شاهرخ‌فر دستور ترک ناو را به همه ملوان‌ها داد. علی رضایی ادامه داده‌است: «...حالتی بود که انگار آتش می‌پاشیدند روی ناو. بعد هم پاشنه ناوشکنناو را زدند که از وسط ترکید؛ یعنی از وسط ۲ قسمت شد. سینه کشتی کشید بالا و رفت پایین. کل قضیه ۸-۷ دقیقه بیشتر طول نکشید. حالا ما روی آبیم و داریم تماشا می‌کنیم با ۵۰-۴۰ تا مجروح... چند ساعتی توی دریا بودیم تا یدک‌کش‌ها آمدند. شب شده بود. چراغ قوه انداختند و از روی آب جمعمان کردند. ناوشکنناو سهند هم که به کل رفته بود زیر آب».<ref>[http://www.hamshahrionline.ir/print-105541.aspx یک دریا حماسه] همشهری۷ ۳۱ فروردین ۱۳۸۹</ref>
 
مقامات ایرانی سومین کشتی در حال ساخت کلاس موج را به یاد این ناوچهناومحافظ «[[سهند (ناوچهناومحافظ کلاس موج)|سهند]]» نام‌گذاری کرده‌اند. این کشتی تا سال ۱۳۹۲ همچنان در حال ساخت بوده و از سازه فولادی آن رونمایی شده‌است.
 
== منابع ==