الکتریسیته زمین‌گرمایی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۱۸:
تولید انرژی زمین‌گرمایی به علت میزان بسیار اندک استخراج انرژی گرمایی در مقایسه با حرارت درونی کره [[زمین]] انرژیی [[پایایی]] در نظر گرفته می‌شود.<ref name="sustainability">{{Citation| last = Rybach | first = Ladislaus| date =September 2007| title =Geothermal Sustainability| periodical =Geo-Heat Centre Quarterly Bulletin| publication-place =Klamath Falls, Oregon| publisher =Oregon Institute of Technology| volume =28| issue =3| pages = 2–7| url =http://geoheat.oit.edu/bulletin/bull28-3/art2.pdf| issn =0276-1084 | ccessdate =2009-05-09}}</ref>
 
شدت انتشار [[گاز گلخانه‌ای|گازهای گلخانه‌ای]] در نیروگاه‌های زمین‌گرمایی موجود به طوربه‌طور متوسط ۱۲۲ کیلوگرم [[کربن دی‌اکسید]] ({{chem|CO|۲|}}) به ازای هر مگاوات ساعت [[انرژی الکتریکی]] است که حدود یک هشتم یک نیروگاه با سوخت زغالی معمولی است.<ref name="CO2">{{Citation
| last1 = Bertani | first1 = Ruggero
| last2 = Thain | first2 = Ian
خط ۴۱:
 
=== نیروگاه زمین گرمایی با سیال تک فاز ===
در این نوع نیروگاه‌ها نیاز به مخزن جدا کننده نمی‌باشد زیرا آب گرم وارد [[مبدل حرارتی]] شده و حرارت خود را به سیال عامل دیگری که معمولاً ایزوپنتان می‌باشد و [[نقطه جوش]] پایین‌تری نسبت به آب دارد منتقل می آند، دراین فرایند ایزوپنتان به بخار تبدیل شده و به توربین منتقل میمی‌شود شودکهکه در اینجا توربین و ژنراتور طبق توضیحات فوق می‌توانند برق تولید کنند.
 
=== نیروگاه‌های بخار خشک ===
خط ۵۸:
از منظر مهندسی باید به این نکته اشاره کرد که سیال مورد استفاده در نیروگاه‌های زمین گرمایی دارای خاصیت خورندگی در فلزات است و از جهت دیگر پایین بودن دمای سیال (نسبت به سیال در بقیه [[نیروگاه حرارتی|نیروگاه‌های حرارتی]]) در طول مسیر انتقال سیال موجب افزایش این خاصیت خورندگی می‌شود. بر طبق اصول ترمودینامیک پایین بودن دمای سیال همچنین موجب محدود شدن بهره‌وری نیروگاه می‌شود. بیشتر انرژی گرمایی استخراج شده تلف می‌شود اما حرارت پایین خروجی نیروگاه را می‌توان در مکان‌های مختلف مانند گلخانه‌ها، [[خشک کردن]] الوار یا گرم کردن فضاهای داخلی به کار گرفت.
 
نگرانی‌های طبیعی مختلفی پیرامون ساخت نیروگاه‌های زمین گرمایی وجود دارد که مهمترینمهم‌ترین آن کاهش پایداری زمین در مناطق اطراف محل ساخت نیروگاه‌است این عیب در نیروگاه‌های زمین گرمایی پیشرفته به علت تزریق آب در بین سنگ‌هایی که قبلاً با آب تماس نداشته‌اند بیشتر ایجاد می‌شود. این تأثیر به دلیل تزریق آب در زمین به وجود می‌آید. بخار بازگشته از زمین ترکیباتی مانند کربن دی اکسید، گوگرد و... را به همراه خواد داشت؛ با این حال میزان گازهای آزاد شده حدود ۵٪ مواد منتشر شده به وسیله نیروگاهی فسیلی با همین ظرفیت است. نیروگاه‌های زمین گرمایی می‌توانند با نصب یک [[سیستم کنترل]] کننده مواد منتشر شده میزان [[انتشار کربن]] دی اکسید را به کمتر از ۰٫۱٪ برسانند. آب خارج شده از زمین همچنین حاوی میزان اندکی از عناصر خطرناک مانند جیوه، آرسنیک، آنتیمون و... نیز خواهد بود. در این حالت دفع این آب‌ها به رودخانه‌های یا دریا می‌تواند خطرات زیست محیطی را به همراه داشته باشد.
 
گرچه محل‌های مستعد برای استخراج انرژی زمین گرمایی می‌توانند تا چندین دهه انرژی گرمایی را تأمین کنند ولی سرانجام گرمای استخراجی تمام خواهد شد. برخی این سرد شدن زمین در محل استخراج انرژی را دلیلی بر تجدیدناشدنی بودن این انرژی تفسیر می‌کنند. برای مثال دومین نیروگاه زمین گرمایی جهان از نظر قدمت در Wairakei با مشکل کاهش تولید روبه‌رو شده‌است. با این حال به نظر می‌رسد که این محل‌ها می‌توانند در طول زمان گرمای خود را بازیابند. بر طبق یک تخمین پتانسیل سایت زمین گرمایی واقع در ایسلند انرژی معادل ۱۵۰۰ تراوات یا ۱۵ تراوات در طول صد سال خواهد بود حال آنکه کل تولید برق زمین گرمایی از این سایت در حال حاضر ۱٫۳تراوات در سال است.