=== آشنایی با موسیقی غربی و شروع فعالیت‌های سیاسی ===
وزیری پس از بازگشت از سفرش، وزیریسفر، نزد «یاورآقاخان» رفت تا از او [[نت‌نویسی]] موسیقی فرا بگیرد. همچنین او همچنین از [[حسین هنگ‌آفرین]] ساز [[ویولن]] و نت‌نویسی موسیقی غربی را فراگرفت. در این مدت وزیری پیشرفت چشمگیری داشت و به سازهای [[کمانچه]]، [[سنتور]] و [[ماندولین]] نیز مسلط شد.شد؛ سپس به واسطهٔ یکی از دوستانش ([[محمد حجازی]] که ویولن می‌نواخت) نزد کشیشی [[مردم فرانسوی|فرانسوی]] به نام «پِر ژِفرُوا»{{یاد|dir=ltr|Pere Geffroie}} که از معلمان [[مدرسه سن لویی]] تهران بود به تعلیم [[تئوری موسیقی]] و [[هارمونی]] پرداخت. وزیری پس از آن که این کشیش از ایران رفت نیز وزیری مدتی نزد «سلیمان‌خان ارمنی» (که خود از شاگردان سابق [[آلفرد لومر]] بود) به تکمیل آموخته‌های خود پرداخت و به اصرار او نواختن [[پیانو]] را فراگرفت تا مفاهیمی نظیر [[هارمونی]]، [[آکورد]] و [[مدولاسیون (موسیقی)|مدولاسیون]] را درک کند.<ref>{{پک|حامدی‌نژاد|۱۳۹۳|ک=شرح احوال و فعالیت‌های علینقی وزیری|ص=۱۲۸}}</ref><ref dir=ltr>{{پک|Farhat|2003|ک=VAZIRI|زبان=en}}</ref>
در سال ۱۲۸۸ وزیری از سوی ارتش برای مأموریتی به [[کرج]] فرستاده شد. او که در خانواده‌ای مشروطه‌خواه بزرگ شده‌بود<ref>{{پک|ملاح|۱۳۸۶|ک=علینقی وزیری موسیقیدان فرهنگ‌ساز}}</ref> در این زمان اندیشه‌هایی انقلابی پیدا کرده بود که نهایتاً منجر به درگیری او با فرماندهٔ [[مردم روس|روس]] قشون کرج شد،شد؛ و پس از آن برای فرار از محاکمه مدتی زندگی پنهانی در پیش گرفت. در این مدت او با آزادی‌خواهان آن دوران همکاری می‌کرد و برایشان اسلحه و [[فشنگ]] جمع‌آوری می‌کرد. سپس به همراه آنان و [[انقلاب مشروطه|مشروطه‌خواهان]] به مبارزه با قزاق‌ها پرداخت.{{کجا}}<ref>{{پک|حامدی‌نژاد|۱۳۹۳|ک=شرح احوال و فعالیت‌های علینقی وزیری|ص=۱۲۸}}</ref>
