وصیت‌نامه شخصی و سیاسی آدولف هیتلر: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۲۱:
| نشانی = http://en.wikisource.org/wiki/My_Private_Will_and_Testament
| تاریخ بازدید = ۲۴-۰۸-۲۰۱۲
}}</ref>. نکاتی که در این متن به آنهاآن‌ها اشاره شده شامل این موارد است:
 
- تاییدتأیید ازدواج وی بدون نام بردن از [[اوا براون]].
 
- انتخاب مرگ خود و همسرش بجای پذیرفتن ننگ تسلیم.
 
- دستور به سوزانده شدن اجساد آنهاآن‌ها پس از مرگ.
 
- انتقال کلکسیون آثار هنری او به شهر [[لینتس]]، مکانی که [[هیتلر]] در کودکی در آنجا زندگی می‌کرده.
خط ۳۵:
- انتقال سایر مایملک به [[حزب نازی|حزب ملی کارگران سوسیالیست آلمان]].
 
- انتخاب [[مارتین بورمان]] بعنوانبه عنوان اجرا کننده وصیتنامه.
 
شاهدین این وصیتنامه عبارتند از [[یوزف گوبلز]]، [[مارتین بورمان]] و [[نیکولاوس فون بلو]].
خط ۴۶:
| تاریخ بازدید = ۲۴-۰۸-۲۰۱۲
}}</ref>. در متن وصیتنامه [[هیتلر]] مدعی شده‌است که خواهان آغاز [[جنگ جهانی دوم|جنگ]] در ۱۹۳۹ نبوده‌است. او یهودیان بین‌المللی و یارانشان را مسئول وقوع جنگ در گذشته و آینده و کشته شدن کودکان [[آریایی]] و ویرانی شهرها می‌داند. او ضمن شکوهمند و قهرمانانه خواندن نبرد ملت آلمان دلایل خود را برای ماندن در [[برلین]] و خودکشی تشریح می‌کند. او همچنین از مردم [[آلمان]] می‌خواهد به مبارزه ادامه دهند و وعده می‌دهد که روزی مردم [[آلمان]] نتیجه متحد شدن خود را خواهند دید.
در بخش دیگری از وصیتنامه [[هیتلر]] [[هرمان گورینگ]] را از [[حزب نازی|حزب]] اخراج می‌کند و امتیازهایی را که به وی تفویض کرده بود بازپس می‌گیرد. وی همچنین [[هاینریش هیملر]] را از [[حزب نازی|حزب]]، وزارت کشور و ریاست [[اس اس]] اخراج کرده و [[کارل هانکه]] و [[پاول گیزلر]] را بعنوانبه عنوان جانشینان او منصوب می‌کند.
 
او همچنین افراد دیگری را به عنوان اعضای کابینه پس از وی منصوب می‌کند. از جمله [[یوزف گوبلز]] را بعنوانبه عنوان [[صدر اعظم آلمان|صدر اعظم]] منصوب می‌کند.
 
در پایان [[هیتلر]] عنوان می‌کند که اجباری را برای همراهی اطرافیانش در ماندن در برلین به آنهاآن‌ها تحمیل نکرده و کسانی که مایلند به همراه او نابود شوند به خواست خود این راه را برگزیده‌اند. او همچنین ملت آلمان را به پیروی و پاسداری دائمی از قوانین نژادی فرا می‌خواند.
 
شاهدین ذکر شده در این وصیتنامه [[یوزف گوبلز]]، ژنرال [[ویلهلم بورگدورف]]، [[مارتین بورمان]] و [[هانس کربس]] می‌باشند.<ref>