فلسفه دین: تفاوت میان نسخه‌ها

'''فلسفه دین''' شاخه‌ای از [[فلسفه]] مشتمل بر همه مباحث فلسفی‌ست که بن‌مایۀ آنها پرسش‌هایی‌است که از [[دین]] سرچشمه می‌گیرد. فلسفه دین، ارزیابی مفاهیم و باورهای بنیادین سنت‌های دینی ویژهٔ جوامع مختلف است. موضوعات اصلی فلسفه دین، استدلال پیرامون [[طبیعت]]، وجود یا عدم وجود خدا، [[زبان دین]]، [[معجزه]]، [[دعا]]، [[مسئله شر]]، صفات خدا، پلورالیسم دینی، [[معرفت‌شناسی دینی]] و رابطه بین دین و دیگر نظام‌های ارزشی مانند [[اخلاق]] و [[علم تجربی]] است. فلسفه دین با فلسفه دینی متفاوت است؛ فلسفه دینی فکر فلسفی‌ست که توسط دین هدایت می‌شود که نمونه‌هایی از آن را می‌توان در [[فلسفه مسیحیت|فلسفه مسیحی]] یا [[فلسفه اسلامی]] جستجو کرد، اما فلسفه دین تبیین عقلانی ماهیت دین به خودی خود است، بنابراین برای مطالعهٔ فلسفه دین نیازی به باورمندی به ادیان نیست.

[[معرفت‌شناسی]] باور دینی]] با این پرسش که رویکرد درست و مناسب برای ارزیابی باور دینی چیست و نیز با انجام خود این ارزیابی سروکار دارد. در بسیاری از این مباحث، بر تضاد میان نقش عقل انسان و وحی الهی تأکید می‌شود. در این باره، [[توماس آکوینی]]، کوشیده‌است ترکیبی از این دو به وجود آورد. کانت، در پی این بود که دین را تنها بر پایهٔ عقل بنیان نهد. [[کی‌یرکه‌گور]] باور دینی را پیرو موشکافی عقلی ساختن، مخل ایمان دینی اصیل دانسته‌است. معرفت‌شناسان اصلاحی، معتقدند که باورهای دینی، حتی اگر کسی دلیل و بَیِّنه‌ای بر آن نداشته باشد، قابل توجیه عقلی‌اند.