شاهنشاهی ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

در نزدیک به ۲۰ درصد از کل دورۀدورهٔ شاهنشاهی ایران،‌ایران، تنها ۱۰ پادشاه حکومت کرده‌اند. [[بلاش سوم]] (اشک بیست و ششم اشکانی)، [[شاپور دوم]]، [[خسرو انوشیروان]]، [[خسرو پرویز|خسرو پرویز ساسانی]]، [[سلطان محمود غزنوی]]، [[عضدالدوله دیلمی|عضدالملک دیلمی]]، [[احمد سنجر|سنجر سلجوقی]]، [[شاه عباس یکم|شاه عباس]]، [[شاه طهماسب یکم|شاه طهماسب صفوی]] و [[ناصرالدین‌شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] جمعاً ۴۵۲ سال (۱۸/۸ درصد از کل تاریخ ۲۵۰۰ ساله ایران) را در برگرفته‌انددربرگرفته‌اند.<ref>باستانی پاریزی، محمد ابراهیم. ۱۳۵۶. ''حماسۀحماسهٔ کویر''، تهران: انتشارات امیرکبیر؛ ص ۸۲.</ref>

[[رضاشاه]] در سال ۱۳۰۴ه‍. ش/۱۹۲۴م به حکومت دست یافت و تأسیس [[سلسله پهلوی]] را اعلام نمود. در این دوران ایران به سوی جامعه‌ای مدرن حرکت کرد. او در شهریور ۱۳۲۰ از پادشاهی استعفا داد و حکومت را به فرزندش [[محمدرضا پهلوی]] واگذار کرد که تا وقوع [[انقلاب ایران]] در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ پادشاه ایران بود. او با وقوع انقلاب ایران برکنار شد و از این رو آخرین شاه ایران به‌حساب می‌آید. در دوره پهلوی [[صنعت نفت ایران]] به رهبری [[محمد مصدق]] ملی شد. در سال ۱۳۵۷ خورشیدی با انقلاب ایران، نظام سلطنتی در ایران تغییر کرد و نظام جدیدی به‌نام حکومت [[جمهوری اسلامی ایران]] شکل گرفت.