قاورد: تفاوت میان نسخه‌ها

به گفتهٔ محمد ابراهیم با بهرام قومی دیلمی بودند که مهاجر و بیچاره بودند و هرگز از لشکر چیزی ندیده و دربارهٔ کمان‌داری و قدرت بازوی آن‌ها چیزی نشنیده بودند. درخدمت ملک قاورد از حشم و خدم گرفته همه پنج هزار سوار بود که همهٔ آن‌ها مسلح بودند. وقتی به [[حومهٔ شهر]] نزول کردند بهرام در شهر رفته و دردب چهارگانهٔ شهر را فروبست هنوز در ربض (نواحی اطراف شهر) بردسیر (کرمان فعلی) هیچ عمارتی وجود نداشت و درایام دولت سلجوقیان انارالله براهینهم ربض شهر بردسیر عمارت یافت (به حکومت رسید). دیلمان ژوپینی سلاح ان‌هاآن‌ها بودند از تیر ترکان در امان نماندند جمع کثیری هلاک شدند. بهرام باعث نهی شدن بارگاه ملک باکلنجار (حاکم کرمان که بهرام نایب او بود) شد؛ و مدت حکومت او به پایان رسید و شد ت باس قاورد شاه به او مهلت انتظار نداد. بهرام مصلحت خود و رعیت را در مصاحب و دوستی و مدارا باقاورد دید و بعد از [[نامه نگاری]] و [[واسطه گری]] قرار برآن شد که بهرام ولایت خود را تسلیم کند و قاورد شاه دختر اورا به ازدواج خود دراورد. ملک باکلنجار به همراه طرفداران و موافقان خود با لشکری بسیار و حشر ی بی‌شمار از شیراز به سمت قاورد به ولایت اتفاق کرمان آمد.<ref name=":1" />

سیرت قاورد:ملک قاورد پادشاهی مظفر، اصلاح‌کننده، مدبربود رأی و نظرهای او در ملک گشایی پیروزمندانه بود وایات اقبال اودراو در پادشاهی بر صفحات روزگار بر جا ماند. به خاطر صنعت او درتأسیس مبانی جهان بانی پادشاهی کرمان ۱۵۰ سال در خاندان او باقی ماند و فرزندان و نوه‌های او (خاندان او) از سفرهٔ او خورده و خواب شب و آسایش روز آن‌ها نتیجهٔ شب زنده داری و زحمات قاورد بود. از اخلاق جهانداری او یکی ان بود که در محافظت املاک و پول در مدت سی و چهارسال که پادشاه بود نیم ذره در نقد او زیادت و نقصان نبود.<ref name=":1" />